.:ILG:. - Indeksy: Psalmy

Psalm 78, 1-39
Dzieje narodu szkołą służby Bożej

Stało się to wszystko, aby mogło posłużyć za przykład dla nas (1 Kor 10, 6)

Słuchaj, mój ludu, nauki mojej, *

nakłońcie wasze uszy na słowa ust moich;

Do przypowieści otworzę me usta, *

wyjawię tajemnice zamierzchłego czasu.

Tego, cośmy usłyszeli i poznali †

i co nam opowiedzieli nasi ojcowie, *

nie będziemy ukrywać przed ich synami.

Opowiemy przyszłemu pokoleniu †

chwałę Pana i Jego potęgę, *

i cuda, których dokonał.

Albowiem nadał w Jakubie przykazania *

i ustanowił Prawo w Izraelu,

Aby to, co zlecił naszym ojcom, *

przekazali swym synom.

O tym ma wiedzieć przyszłe pokolenie, *

synowie, którzy się narodzą,

Że mają pokładać nadzieję w Bogu †

i nie zapominać dzieł Bożych, *

lecz strzec Jego poleceń.

A niech nie będą jak ich ojcowie *

pokoleniem opornych buntowników,

Pokoleniem, którego serce jest niestałe, *

a duch nie dochowuje wierności Bogu.

Synowie Efraima, uzbrojeni w łuki, *

zostali rozproszeni w dniu bitwy.

Nie zachowali przymierza z Bogiem *

i nie chcieli postępować według Jego Prawa.

Zapomnieli o Jego dziełach *

i o cudach, które im okazał.

Na oczach ich ojców uczynił cuda, *

w ziemi egipskiej, na polach Soanu.

Morze rozdzielił, by ich przeprowadzić, *

wody ustawił jak groble.

We dnie prowadził ich obłokiem, *

a przez całą noc blaskiem ognia.

Rozłupał skały w pustyni *

i jak wodną głębiną obficie ich napoił.

I wydobył ze skały strumienie, *

sprawił, że wody spłynęły jak rzeki.

Chwała Ojcu i Synowi, *

i Duchowi Świętemu.

Jak była na początku, teraz i zawsze, *

i na wieki wieków. Amen.

Lecz nadal grzeszyli przeciw Bogu, *

obrażali na pustyni Najwyższego.

Na próbę wystawiali w sercach swoich Boga, *

żądając strawy dla swego łakomstwa.

Mówili przeciw Bogu: "Czyż Bóg potrafi *

stół zastawić na pustyni?"

Oto w skałę uderzył, *

popłynęły wody i trysnęły strumienie.

"Czy także potrafi dać chleba *

albo przygotować mięso swemu ludowi?"

Gdy Pan to usłyszał, zapłonął gniewem †

i przeciw Jakubowi rozgorzał ogień, *

gniew przeciw Izraelowi wybuchnął,

Bo nie uwierzyli Bogu *

i nie zaufali Jego pomocy.

On jednak z góry wydał rozkaz chmurom *

i bramę nieba otworzył.

Jak deszcz spuścił mannę do jedzenia, *

podarował im chleb niebieski.

Spożywał człowiek chleb aniołów, *

Bóg zesłał im jadła do syta.

Wzbudził na niebie wiatr od wschodu, *

mocą swą przywiódł wiatr południowy

I zesłał na nich mięso jak chmurę pyłu, *

ptaki skrzydlate jak morski piasek.

Sprawił, że pospadały na ich obóz, *

dokoła ich namiotów.

Jedli więc i nasycili się w pełni, *

głód ich zaspokoił.

Jeszcze nie nasycili swego pożądania, *

pokarm był jeszcze w ich ustach,

Gdy się rozżarzył przeciw nim gniew Boży, †

zabił ich dostojników, *

powalił młodzież Izraela.

Chwała Ojcu i Synowi, *

i Duchowi Świętemu.

Jak była na początku, teraz i zawsze, *

i na wieki wieków. Amen.

III

Jednakże nadal grzeszyli *

i nie wierzyli Jego cudom.

Szybko ich dni zakończył *

i lata ich nagłą zagładą.

Gdy ich zabijał, wtedy Go szukali, *

nawróceni garnęli się do Boga.

Przypominali sobie, że Bóg jest ich opoką, *

że Bóg Najwyższy jest ich Zbawicielem.

Lecz oszukiwali Go swymi ustami *

i kłamali Mu swoim językiem.

Ich serce nie było Mu wierne, *

w przymierzu z Nim nie byli stali.

On jednak w swym miłosierdziu *

odpuszczał im winę i nie zatracał.

Gniew swój często powściągał *

i powstrzymywał swoje oburzenie.

Pamiętał bowiem, że są tylko ciałem, *

powiewem, co przemija i nie wraca.

Chwała Ojcu i Synowi, *

i Duchowi Świętemu.

Jak była na początku, teraz i zawsze, *

i na wieki wieków. Amen.

Tekst:	Ps 78, 1-39
Tytuł:	Dzieje narodu szkołą służby Bożej
Incipit:	Słuchaj, mój ludu, nauki mojej
Strony:	LG tom I, wydanie I (Pallottinum 1982), s. 902 LG tom I, wydanie II (Pallottinum 2006), s. 908 LG tom II (Pallottinum 1984), s. 1182 LG, wydanie skrócone (Pallottinum 1991), s. 1136