Pieśń (Iz 2, 2-5)
Świątynia Pańska światłością narodów
Świątynia Pańska światłością narodów
Przyjdą wszystkie narody, Panie, i padną na twarz przed Tobą (Ap 15, 4)
Stanie się na końcu czasów, *
że góra świątyni Pańskiej
Mocno osiądzie na górskich szczytach *
i ponad pagórki się wzniesie.
Nadciągną do niej wszystkie narody, *
liczne plemiona pójdą wołając:
"Chodźcie, wejdźmy na górę Pana, *
do świątyni Boga Jakuba!
Niech On nas pouczy o swoich drogach, *
byśmy kroczyli Jego ścieżkami,
Bo Prawo wyjdzie ze Syjonu *
i z Jeruzalem słowo Pana".
On będzie rozjemcą pomiędzy ludami, *
osądzi sprawy rozlicznych narodów.
Wtedy swe miecze przekują na pługi, *
a włócznie swoje na sierpy.
Naród przeciw narodowi nie wzniesie już oręża *
i nie będą się więcej ćwiczyć do wojny.
Chodźcie, domu Jakuba, *
postępujmy w światłości Pana!
Chwała Ojcu i Synowi, *
i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, *
i na wieki wieków. Amen.
| Tekst: | Iz 2, 2-5 |
| Tytuł: | Świątynia Pańska światłością narodów |
| Incipit: | Stanie się na końcu czasów | Strony: | LG tom I, wydanie I (Pallottinum 1982), s. 775 LG tom I, wydanie II (Pallottinum 2006), s. 777 LG tom II (Pallottinum 1984), s. 1048 LG tom III (Pallottinum 1987), s. 813 LG tom IV (Pallottinum 1988), s. 769 LG tom dodatkowy (tzw. wakacyjny; Pallottinum 2002), s. 825 LG, wydanie skrócone (Pallottinum 1991), s. 969 |