Pieśń (Jr 14, 17-21)
Skarga udręczonego ludu
Skarga udręczonego ludu
Bliskie jest królestwo Boże. Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię (Mk 1, 15)
Moje oczy łzy wylewają *
bezustannie dniem i nocą,
Bo wielki upadek dosięgnie †
Dziewicę, Córę mego ludu, *
klęska przeogromna.
Gdy wyjdę na pole, *
oto mieczem zabici.
Jeśli pójdę do miasta, *
oto męki głodu.
Nawet prorok i kapłan *
niczego nie pojmując błąkają się po kraju.
Czyż nieodwołalnie odrzuciłeś Judę *
albo czy się brzydzisz Syjonem?
Dlaczego dotknąłeś nas klęską *
bez nadziei uleczenia?
Spodziewaliśmy się pokoju, †
lecz nic dobrego nie przyszło; *
czasu uzdrowienia, a nadeszła groza.
Uznajemy, Panie, nieprawość naszą †
i przewrotność naszych przodków, *
bo zgrzeszyliśmy przeciw Tobie.
Nie odrzucaj nas przez wzgląd na Twe imię, †
nie poniżaj tronu swojej chwały, *
pamiętaj, nie zrywaj swego przymierza z nami!
Chwała Ojcu i Synowi, *
i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, *
i na wieki wieków. Amen.
| Tekst: | Jr 14, 17-21 |
| Tytuł: | Skarga udręczonego ludu |
| Incipit: | Moje oczy łzy wylewają | Strony: | LG tom I, wydanie I (Pallottinum 1982), s. 825 LG tom I, wydanie II (Pallottinum 2006), s. 828 LG tom II (Pallottinum 1984), s. 1099, 1787 LG tom III (Pallottinum 1987), s. 878 LG tom IV (Pallottinum 1988), s. 834 LG tom dodatkowy (tzw. wakacyjny; Pallottinum 2002), s. 890 LG, wydanie skrócone (Pallottinum 1991), s. 1032 |