1 Chwalmy mężnego pasterza,
Pełnego cnót i dobroci,
Który oddalił od świata
Niszczący wiatr niepokoju.
2 Nie bał się gromów monarchy,
Nie lękał władczej kobiety,
Zamknął podwoje kościoła
Przed nieprawością cesarza.
3 Mistrz niezrównany tłumaczył
Głębiny Bożych tajemnic,
Miodem płynącą wymową
Wykładał Pismo ludowi.
4 W duchu natchnionym przez wiarę
Układał hymny cudowne;
Sławiąc zasługi męczeństwa
Oddawał cześć grobom świętych.
5 Odpędź, Ambroży, od stada
Srogiego wilka Otchłani;
Twojej nauki jasnością
Oświecaj nas i wspomagaj.
6 Przyczyń się swoją modlitwą,
By Pan otworzył nam niebo,
Tam razem z tobą pragniemy
Wychwalać Trójcę pieśniami. Amen.
© Copyright by Konferencja Episkopatu Polski i Wydawnictwo Pallottinum |