1 Ten, którego zrodził Ojciec,
Zanim świat zaistniał w czasie,
Alfą i Omegą zwany,
Sam początkiem jest i kresem
Wszystkich bytów, co minęły,
Teraz są i kiedyś będą.
2 On to przyjął postać sługi
I śmiertelne ludzkie ciało,
By potomków prarodzica
Uratować przed wyrokiem,
Który miał ich sprawiedliwie
Strącić w ciemną otchłań piekła.
3 O szczęśliwe narodzenie,
Gdy Dziewica nieskalana
Dała nam Odkupiciela
Poczętego mocą Ducha;
Oto Dziecię, nasz Zbawiciel,
Przeszedł już przez świętą bramę!
4 Ten, którego dawnych wieszczów
Głos natchniony zapowiadał
I stronice ksiąg prorockich
Uroczyście przyrzekały,
Przyszedł z dawna obiecany,
Niech więc wszystko Go uwielbia!
5 Cześć oddajmy Bogu Ojcu,
Równa chwała niechaj będzie
Chrystusowi zrodzonemu
Przez Maryję, Matkę czystą;
Wysławiajmy też z weselem
Ducha łaski i pociechy. Amen.
© Copyright by Konferencja Episkopatu Polski i Wydawnictwo Pallottinum |