I słońce wschodzi na niebie,

Kraków cię sławi, Florianie,

W radosnym dniu twego święta.

Chrystusa, Króla światłości,

Odtąd z braterską pomocą

Przychodzisz wszystkim proszącym.

Którego jesteś patronem,

Broń nas od żaru zawiści

I od gorąca niezgody.

Łagodny strumień pokoju;

Tych zaś, co gaszą płomienie,

Przed złą przygodą ochraniaj.

Niech będzie chwała na wieki;

Cześć Florianowi świętemu

Za jego wierną opiekę. Amen.