1 Roztropnych dziewic otoczona chórem
Biegnie na gody czysta Katarzyna,
Głębokiej nocy rozpraszając mroki
Światłem swej lampy.
2 Gdy już się zbliżał Boski Oblubieniec,
Wyszła z pośpiechem, aby z Jego ręki
Otrzymać pierścień, znamię i zadatek
Świętej miłości.
3 Porwana siłą wewnętrznego żaru
Mądra dziewica patrzy w głębię nieba,
Ubogacona tajemniczym znakiem
Ran Chrystusowych.
4 Spoczywa odtąd już na sercu Pana,
W pełni szczęśliwa i błogosławiona;
Jak nowa gwiazda błyszczy wśród wybranych
W chwale wieczności.
5 Cześć niechaj będzie Bogu w Trójcy Świętej,
Który obdarza ludzi swoją łaską
I zawsze rządzi z mocą i dobrocią
Całym wszechświatem. Amen.
© Copyright by Konferencja Episkopatu Polski i Wydawnictwo Pallottinum |