1 Żyjąc wśród niebian, pomny na przyjaciół,
Przyjdź nam z pomocą! A ufnym w twe modły
Daj kiedyś posiąść szczęście wiekuiste
Wraz z tobą w niebie.
2 Pierwotnym duchem przez cię ożywiony,
Zapał porywa oziębłych współbraci,
Ty przywróciłeś sławę duchowieństwu
I cześć ołtarzom.
3 Wybierasz grono dziewic, które uczysz,
Jak wychowywać w świętości dziewczęta,
Ten nowy zasiew i gałązki święte
Na niwie Pańskiej.
4 Najwyższa chwała Ojcu i Synowi,
I Tobie, Duchu, równa część niech będzie
Co rządzisz niebem i sercami ludzi
Węźle miłości! Amen.
© Copyright by Konferencja Episkopatu Polski i Wydawnictwo Pallottinum |