1 Dominika dziś sławimy,
Męża cnót ewangelicznych;
Nosząc imię "Własność Pana",
Także życiem Panu służył.
2 Czystość w nim jaśniała bielą
Tak podobną kwiatom lilii;
Jak pochodnia płonął żarem
Troski o zbawienie grzesznych.
3 Zdeptał złudę tego świata,
Serce swe umocnił wiarą,
Aby walczyć bez oręża,
Silny tylko łaską Boga.
4 Jego bronią było słowo,
Cuda, pomoc wiernych braci,
Nade wszystko zaś modlitwa,
Pełna łez i wytrwałości.
5 Bogu w Trójcy Jedynemu
Chwała, cześć i uwielbienie,
A przyczyna Dominika
Niechaj niebo nam otworzy. Amen.
© Copyright by Konferencja Episkopatu Polski i Wydawnictwo Pallottinum |