1 Pragnąc się Bogu oddać całym sercem,
Wyrzekł się wszelkich wspaniałości świata
I za wezwaniem łaski podążając,
Wybrał ubogie życie franciszkańskie.
2 Mocą miłości, wiary niezachwianej,
Przeszedł na nowo drogę Ewangelii,
Głosząc Najświętsze Imię Jezusowe,
Które miał zawsze w sercu i na ustach.
3 Imię Jezusa z wiarą przyzywając,
Chorych uzdrawiał, moce złe zwyciężał;
Pewnie prowadził do światłości wiary
Tych, co mieszkali jeszcze w cieniu śmierci.
4 Ucz, Bernardynie, w życia codzienności
Imię Jezusa wielbić nieustannie,
Aby, gdy przyjdzie kres naszego życia,
Ufnie Je nasze wymówiły wargi.
5 Trójcy przedwiecznej i błogosławionej,
Chwała niech będzie i cześć wiekuista;
Tyś jest nagrodą, Tyś naszym jest szczęściem,
Naszym dziedzictwem, teraz i na wieki. Amen.
© Copyright by Konferencja Episkopatu Polski i Wydawnictwo Pallottinum |