1 Radosne światło opromienia ziemię
I nas przynagla do wspólnej modlitwy,
By chwalić Boga za cudowne dzieła,
Których dokonał On przez swoich świętych.
2 Dzisiaj sławimy świętą Katarzynę,
Niewiastę mężną i troskliwą matkę,
Która w swym życiu głębię kontemplacji
Łączyła z pełną poświęcenia pracą.
3 Jej to objawił Boski Oblubieniec
Przepastne głębie miłosierdzia Boga
I los grzeszników, których współczująca
Pragnie ratować od zguby wieczystej.
4 Tę Bożą prawdę zawiera w swych pismach
Sama niewprawna w sztuce alfabetu,
Ucząc, że Jezus jest mostem łączącym
I prowadzącym grzeszników do Ojca.
5 Żarliwie troszczy się o Kościół święty
I namiestnika Chrystusa na ziemi,
I nie ustaje w usilnych błaganiach,
Aby powrócił na rzymską stolicę.
6 Jedna zwaśnione miasta włoskiej ziemi
I śle gorące listy w różnych sprawach,
A jej modlitwa obejmuje wszystko,
Co do zbawienia koniecznie potrzebne.
7 Pan ją wyróżnił za jej święte życie
I obdarował stygmatami męki,
Które, nie krwawe, lecz na wzór promieni
Na swoim ciele za życia nosiła.
8 Niech nam wyjedna teraz wstawiennictwo
Ta, którą dzisiaj wysławiamy wspólnie;
I nam pomoże złączyć się z świętymi
W radości nieba i chwale wybranych. Amen.
© Copyright by Konferencja Episkopatu Polski i Wydawnictwo Pallottinum |