Gdy Dawid zamieszkał w swoim domu, rzekł do proroka Natana: "Oto ja mieszkam w pałacu cedrowym, Arka zaś Przymierza Pańskiego pod zasłonami namiotu". Natan powiedział do Dawida: "Uczyń wszystko, co zamierzasz w sercu, gdyż Bóg jest z tobą".

Lecz tejże samej nocy Bóg skierował do Natana następujące słowa: "Idź i powiedz mojemu słudze, Dawidowi: To mówi Pan: Nie ty zbudujesz Mi dom na mieszkanie. Nie mieszkałem bowiem w domu od dnia, w którym wyprowadziłem Izraela, aż do tego dnia, ale przechodziłem z namiotu do namiotu lub z przybytku do przybytku. Gdziekolwiek wędrowałem z całym Izraelem, czy kiedykolwiek powiedziałem choćby do jednego z sędziów, którym nakazałem paść mój lud: «Dlaczego nie zbudowaliście Mi domu cedrowego?»

A teraz przemówisz do mojego sługi, Dawida: «To mówi Pan Zastępów: Zabrałem cię z pastwiska, spośród owiec, abyś był władcą nad ludem moim izraelskim. I byłem z tobą wszędzie, dokądkolwiek się udałeś, i wytraciłem przed tobą wszystkich twoich nieprzyjaciół. Dam ci sławę największych ludzi na ziemi. Wyznaczę miejsce mojemu ludowi izraelskiemu i osadzę go, i będzie mieszkał na swoim miejscu. Nie przerazi się on już i ludzie nikczemni nie będą go już niszczyć jak dawniej. Od czasów, kiedy ustanowiłem sędziów nad moim ludem izraelskim, poniżyłem wszystkich wrogów twoich. I oznajmiłem ci: Pan dom ci zbuduje.

Kiedy wypełnią się twoje dni i będziesz musiał odejść, aby połączyć się z twoimi przodkami, wzbudzę twojego potomka po tobie, którym będzie jeden z twoich synów, i utwierdzę jego królowanie. On zbuduje Mi dom, a Ja utwierdzę tron jego na wieki. Ja będę mu ojcem, a on będzie Mi synem; łaskawości mojej nie cofnę mu, jak cofnąłem temu, który był przed tobą. Osadzę go w moim domu i w moim królestwie na zawsze, a tron jego będzie utwierdzony na wieki»".

Zgodnie z tymi wszystkimi słowami i zgodnie z tym całym widzeniem przemówił Natan do Dawida.