Przedstawimy teraz, w jaki sposób zostaliśmy poświęceni Bogu my, których Chrystus odrodził do życia.
Ci wszyscy, którzy przekonali się i uwierzyli, że prawdziwa jest nasza nauka i to, co głosimy, przyrzekają, że według niej będą żyli. Wtedy pouczamy ich, by się modlili i poszcząc błagali Boga o przebaczenie im grzechów, i my też razem z nimi modlimy się i pościmy.
Następnie prowadzimy ich tam, gdzie jest woda, i tam, w ten sam sposób, w jaki zostaliśmy odrodzeni, oni również dostępują odrodzenia. Albowiem zostają obmyci w wodzie w imię Boga Ojca i Pana wszechrzeczy, i Jezusa Chrystusa naszego Zbawiciela, i Ducha Świętego.
Chrystus bowiem powiedział: "Jeżeli nie narodzicie się powtórnie, nie wejdziecie do królestwa niebieskiego". A przecież jest rzeczą jasną, że ci, którzy się już narodzili, nie mogą powrócić do łona swojej matki.
Ale i prorok Izajasz powiedział, w jaki sposób pozbędą się swoich grzechów ci, którzy zgrzeszyli, lecz czynili pokutę. Bo tak mówi: "Obmyjcie się, bądźcie czyści, wyrzućcie zło z dusz waszych, uczcie się czynić dobrze. Oddajcie słuszność sierocie, stawajcie w obronie wdowy. Chodźcie i spór ze Mną wiedźcie, mówi Pan. Nawet jeśliby wasze grzechy były jak szkarłat, sprawię, że staną się białe jak wełna; i jeśli byłyby jak purpura, sprawię, że staną się białe jak śnieg. Ale jeślibyście mnie nie słuchali, miecz was wytępi. Albowiem usta Pana to wyrzekły".
A oto wytłumaczenie, które otrzymaliśmy od Apostołów: Przyszliśmy na świat nieświadomi i zrodzeni przez naszych rodziców zgodnie z nieodwracalnymi prawami natury. Zostaliśmy wychowani w złych i przewrotnych obyczajach. Abyśmy jednak nie pozostawali synami konieczności wynikającej z niewiedzy, ale synami oświeconego wyboru, i abyśmy otrzymali w wodzie odpuszczenie grzechów, które popełniliśmy, nad tym, który chce dostąpić odrodzenia i odpuszczenia grzechów, wymawiamy imię Ojca wszechrzeczy i Pana Boga, i tego jedynie imienia wzywamy nad tym, którego prowadzimy do chrzcielnego obmycia.
Nikt bowiem nie może wypowiedzieć imienia niewysłowionego Boga, a kto by twierdził, że ono istnieje, ten byłby chyba nieszczęsnym szaleńcem.
Obmycie zaś, o którym tu mowa, jest nazwane oświeceniem, bo umysły tych, którzy uczą się tych prawd, zostają oświecone. A ten, który doznaje oświecenia, jest obmyty również w imię Jezusa Chrystusa, ukrzyżowanego pod Poncjuszem Piłatem, oraz w imię Ducha Świętego, który przez proroków przepowiedział wszystko, co się tyczy Jezusa.