Gdy Jezus Chrystus, nasz Pan, przebywał na ziemi, sam mówił o tym, kim jest i był, jakie dzieło dał Mu Ojciec do spełnienia i co ludzie mają czynić. Mówił to otwarcie przed ludem lub też na osobności pouczał o tym uczniów. Spośród nich, jako głównych, wybrał Dwunastu, aby Mu towarzyszyli i stali się następnie nauczycielami narodów.
Po odpadnięciu jednego z nich, przed odejściem do Ojca, rozkazał pozostałym, aby szli i nauczali narody, i udzielali im chrztu w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego.
Zaraz też Apostołowie, to znaczy "posłani", wybrali drogą losowania Macieja jako dwunastego, na miejsce Judasza, opierając się na powadze proroctwa zapisanego w psalmie Dawida. Otrzymali też obiecaną moc Ducha Świętego, który udzielił im daru języków oraz czynienia cudów. Najpierw w Judei głosili wiarę w Jezusa Chrystusa i założyli tam Kościoły, a następnie wszędzie zwiastowali narodom tę samą naukę i tę samą wiarę.
W każdej miejscowości założyli Kościoły, z których znów inne brały początek, biorąc od nich korzeń wiary i ziarna nauki i nieustannie to czynią, aby były Kościołami. W ten sposób są i one apostolskie, albowiem są pędami Kościołów apostolskich.
Każdą rzecz określamy w świetle jej początków. Dlatego wszystkie te Kościoły, tak liczne i znaczne, są jednym i tym samym Kościołem apostolskim, ponieważ wszystkie z niego biorą początek.
W ten sposób wszystkie są pierwotnym Kościołem i wszystkie apostolskim, bo wszystkie są jednym tylko Kościołem. Dowodem tej jedności jest przekazywanie pokoju, nazywanie się braćmi i udzielana sobie nawzajem gościnność. Podstawę tych praw stanowi jedna tradycja tego samego misterium.
To zaś, co głosili Apostołowie, a co im zostało objawione przez Chrystusa, nie inaczej należy wykazywać, jak tylko zwracając się do Kościołów założonych przez Apostołów, które oni nauczali osobiście, później zaś za pośrednictwem posyłanych im listów.
Co prawda, kiedyś Pan jasno powiedział: "Jeszcze wiele mam wam do powiedzenia, ale teraz jeszcze znieść nie możecie" - dorzucił jednak zaraz: "Gdy zaś przyjdzie Duch Prawdy, doprowadzi was do całej prawdy". W ten sposób Pan ukazał, że nie ma nic takiego, czego by Apostołowie nie wiedzieli, albowiem przyrzekł im, że "poznają całą prawdę" przez Ducha Prawdy. Chrystus spełnił tę obietnicę, jak o tym świadczą Dzieje Apostolskie, mówiąc o zesłaniu Ducha Świętego.