Pieśń (1 Sm 2, 6-10)
Bóg radością pokornych
Bóg radością pokornych
Pan strącił władców z tronu, a wywyższył pokornych i głodnych nasycił dobrami (Łk 1, 52-53)
Pan daje śmierć i życie, *
wtrąca do Otchłani i z niej wyprowadza.
Pan czyni ubogim lub bogatym, *
poniża i wywyższa.
Biedaka z prochu podnosi, *
z błota dźwiga nędzarza,
By go wśród książąt posadzić *
i dać mu tron chwały.
Fundamenty ziemi należą do Pana *
i na nich świat On położył.
On strzeże kroków swoich wiernych, †
grzesznicy zaś zginą w ciemnościach, *
bo nie własną siłą człowiek zwycięża.
Pan wniwecz opornych obraca *
i przeciw nim grzmi na niebiosach.
Pan sądzi krańce ziemi, †
króla obdarza potęgą *
i wywyższa moc swego pomazańca.
Chwała Ojcu i Synowi, *
i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, *
i na wieki wieków. Amen.
| Tekst: | 1 Sm 2, 6-10 |
| Tytuł: | Bóg radością pokornych |
| Incipit: | Pan daje śmierć i życie | Strony: | LG tom III (Pallottinum 1987), s. 1664 |