Pieśń (Iz 62, 4-7)
Chwała Nowego Jeruzalem
Chwała Nowego Jeruzalem
Oto przybytek Boga z ludźmi, i zamieszka wraz z nimi (Ap 21, 3)
Nie będą więcej mówić o tobie "Porzucona", *
nie powiedzą "Spustoszona" o twojej krainie.
Raczej cię nazwą "Moje w niej upodobanie", *
a twoją krainę "Poślubiona",
Bo spodobałaś się Panu *
i twoja kraina męża otrzyma.
Bo jak młodzieniec poślubia dziewicę, *
tak twój Budowniczy poślubi ciebie.
I jak oblubieniec cieszy się oblubienicą, *
tak twój Bóg rozweseli się tobą.
Na twoich murach, Jeruzalem, *
rozstawiłem straże;
Przez cały dzień i noc całą *
nigdy milczeć nie będą.
Wy, którzy wszystko przypominacie Panu, †
sami nie dawajcie sobie wytchnienia *
i Jemu nie dajcie spokoju,
Dopóki nie odnowi i nie uczyni Jeruzalem *
przedmiotem wysławiania na ziemi.
Chwała Ojcu i Synowi, *
i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, *
i na wieki wieków. Amen.
| Tekst: | Iz 62, 4-7 |
| Tytuł: | Chwała Nowego Jeruzalem |
| Incipit: | Nie będą więcej mówić o tobie: Porzucona | Strony: | LG tom I, wydanie I (Pallottinum 1982), s. 1335 LG tom I, wydanie II (Pallottinum 2006), s. 1334 LG tom II (Pallottinum 1984), s. 1800 LG tom III (Pallottinum 1987), s. 1673 LG tom IV (Pallottinum 1988), s. 1683 |