Nasze słowa zwracamy teraz do dziewic. Im większa jest ich godność, tym większą troską winny być otaczane. Jest to kwiat z latorośli Kościoła, wdzięk i ozdoba łaski, szczęsne bogactwo, arcydzieło chwały i czci, odblask świętości Pana, wybrana cząstka owczarni Chrystusowej. Raduje się nimi Matka-Kościół i w nich rozkwita bogato jej przedziwna płodność. Im większy kwiat dziewic, tym większa radość Matki. Przemawiamy do nich i zachęcamy bardziej z serca niż z urzędu, nie iżbyśmy, najmniejsi i ostatni, a także nader świadomi własnej ułomności zamierzali stanowić o ich zachowaniu, ale że w pasterskim posługiwaniu bardziej doświadczeni jesteśmy, bardziej też lękamy się zasadzek szatana.

Taka ostrożność, która ukazuje drogę zbawienia, nie jest zbyteczną, ani też nie jest nadmierną ta obawa, która stoi na straży zbawiennych przykazań Pańskich. Wzywają one, aby niewiasty, które poświęciły się Chrystusowi i Bogu złożyły śluby wyrzekając się tak ciałem, jak i duchem pożądań ciała, dopełniły dzieła zasługującego na tak wielką nagrodę i nie usiłowały przyozdabiać się ani podobać nikomu, jak tylko swemu Panu, od którego spodziewają się nagrody dziewictwa.

Strzeżcie, o dziewice, strzeżcie tego, czym być rozpoczęłyście. Strzeżcie tego, czym będziecie. Wielkie was czeka wyróżnienie, wielka nagroda za męstwo, najwyższy dar za czystość. Wy już teraz rozpoczęłyście być tym, czym my będziemy. Oto już na tym świecie dostępujecie chwały zmartwychwstania. Przechodzicie przez świat nie tknięte skażeniem świata.

Zachowując czystość i dziewictwo równe jesteście aniołom Bożym. Niech więc pozostaje w was i trwa nienaruszone i nietknięte wasze dziewictwo, a jak wspaniale istnieć zaczęło, tak niechaj trwa nieprzerwanie i nie szuka ozdób w kosztownościach oraz szatach, ale w postępowaniu.

Oto, co mówi Apostoł, którego Pan nazwał "wybranym naczyniem", którego Bóg posłał, by głosił przykazania niebios: "Pierwszy człowiek z ziemi, drugi człowiek z nieba. Jaki ów z ziemi, tacy i ci ziemscy; jaki ten niebieski, tacy i ci z nieba. A jak nosiliśmy obraz ziemskiego człowieka, tak też nosić będziemy wyobrażenie człowieka niebieskiego". To właśnie wyobrażenie nosi dziewictwo, nosi je nieskazitelność, nosi świętość i prawda.