|
|
Dominica XXXIV per annum
DOMINI NOSTRI IESU CHRISTI
UNIVERSORUM REGIS
Sollemnitas
|
Officium lectionis
V. † Deus, in adiutórium meum inténde.
R. Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc et semper,
et in sæcula sæculórum. Amen. Allelúia.
Omnia supra dicta omittuntur, quando Invitatorium immediate præcedit.
1 Iesu, rex admirábilis,
et triumphátor nóbilis,
dulcédo ineffábilis,
totus desiderábilis:
2 Rex virtútum, rex glóriæ,
rex insígnis victóriæ,
Iesu, largítor grátiæ,
honor cæléstis cúriæ:
3 Te cæli chorus prædicat
et tuas laudes réplicat.
Iesus orbem lætíficat
et nos Deo pacíficat.
4 Iesus in pace ímperat,
quæ omnem sensum súperat,
hanc semper mens desíderat
et illo frui próperat.
5 Iam prosequámur láudibus
Iesum, hymnis et précibus,
ut nos donet cæléstibus
cum ipso frui sédibus.
6 Iesu, flos matris vírginis,
amor nostræ dulcédinis,
laus tibi sine términis,
regnum beatitúdinis. Amen.
Ant. 1
Ego constitútus sum rex ab eo super Sion, montem sanctum eius, prædicans præcéptum eius.
Psalmus 2
Messias rex et victor
Convenerunt vere adversus puerum tuum Iesum, quem unxisti (Act 4, 27)
Quare fremuérunt gentes, *
et pópuli meditáti sunt inánia?
Astitérunt reges terræ †
et príncipes convenérunt in unum *
advérsus Dóminum et advérsus christum eius:
"Dirumpámus víncula eórum, *
et proiciámus a nobis iugum ipsórum!"
Qui hábitat in cælis irridébit eos, *
Dóminus subsannábit eos.
Tunc loquétur ad eos in ira sua, *
et in furóre suo conturbábit eos:
"Ego autem constítui regem meum *
super Sion, montem sanctum meum!".
Prædicabo decrétum eius: †
Dóminus dixit ad me: "Fílius meus es tu, *
ego hódie génui te.
Póstula a me, et dabo tibi gentes hereditátem tuam, *
et possessiónem tuam términos terræ.
Reges eos in virga férrea, *
et tamquam vas fíguli confrínges eos".
Et nunc, reges, intellégite, *
erudímini, qui iudicátis terram.
Servíte Dómino in timóre, *
et exsultáte ei cum tremóre.
Apprehéndite disciplínam, †
ne quándo irascátur, et pereátis de via, *
cum exárserit in brevi ira eius.
Beáti omnes *
qui confídunt in eo.
Glória Patri, et Fílio, *
et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc et semper, *
et in sæcula sæculórum. Amen.
Ant.
Ego constitútus sum rex ab eo super Sion, montem sanctum eius, prædicans præcéptum eius.
Ant. 2
Adorábunt eum omnes reges, omnes gentes sérvient ei.
Psalmus 71
Regia Messiæ potestas
Apertis thesauris suis, obtulerunt ei munera: aurum, tus et myrrham (Mt 2, 11)
I
Deus, iudícium tuum regi da, *
et iustítiam tuam fílio regis;
iúdicet pópulum tuum in iustítia, *
et páuperes tuos in iudício.
Afferant montes pacem pópulo, *
et colles iustítiam.
Iudicábit páuperes pópuli, †
et salvos fáciet fílios ínopis, *
et humiliábit calumniatórem.
Et permanébit cum sole et ante lunam, *
in generatióne et generatiónem.
Descéndet sicut plúvia in gramen, *
et sicut imber írrigans terram.
Florébit in diébus eius iustítia et abundántia pacis, *
donec auferátur luna.
Et dominábitur a mari usque ad mare, *
et a Flúmine usque ad términos orbis terrárum.
Coram illo prócident íncolæ desérti, *
et inimíci eius terram lingent.
Reges Tharsis et ínsulæ múnera ófferent, *
reges Arabum et Saba dona addúcent.
Et adorábunt eum omnes reges, *
omnes gentes sérvient ei.
Glória Patri, et Fílio, *
et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc et semper, *
et in sæcula sæculórum. Amen.
Ant.
Adorábunt eum omnes reges, omnes gentes sérvient ei.
Ant. 3
Benedicéntur in ipso omnes tribus terræ, omnes gentes magnificábunt eum.
II
Quia liberábit ínopem clamántem, *
et páuperem cui non erat adiútor.
Parcet páuperi et ínopi, *
et ánimas páuperum salvas fáciet.
Ex oppressióne et violéntia rédimet ánimas eórum, *
et pretiósus erit sanguis eórum coram illo.
Et vivet, et dábitur ei de auro Arábiæ †
et orábunt pro ipso semper; *
tota die benedícent ei.
Et erit ubértas fruménti in terra, *
in summis móntium fluctuábit;
sicut Líbanus fructus eius florébit, *
et colligábitur sicut fenum terræ.
Sit nomen eius benedíctum in sæcula, *
ante solem permanébit nomen eius.
Et benedicéntur in ipso omnes tribus terræ, *
omnes gentes magnificábunt eum.
Benedíctus Dóminus Deus, Deus Israel, *
qui facit mirabília solus;
et benedíctum nomen maiestátis eius in ætérnum, *
et replébitur maiestáte eius omnis terra. Fiat, fiat.
Glória Patri, et Fílio, *
et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc et semper, *
et in sæcula sæculórum. Amen.
Ant.
Benedicéntur in ipso omnes tribus terræ, omnes gentes magnificábunt eum.
V.
Ecce dedi te in lucem géntium.
R.
Ut sis salus mea usque ad extrémum terræ.
|
|
De libro Apocalýpsis beáti Ioánnis apóstoli
|
1, 4-6. 10. 12-18;
2, 26. 28; 3, 5. 12. 20-21
|
Visio Filii hominis in sua maiestate
Grátia vobis et pax ab eo qui est et qui erat et qui ventúrus est, et a septem spirítibus qui in conspéctu throni eius sunt, et a Iesu Christo, qui est testis fidélis, primogénitus mortuórum et princeps regum terræ, qui diléxit nos et lavit nos a peccátis nostris in sánguine suo, et fecit nos regnum et sacerdótes Deo et Patri suo: ipsi glória et impérium in sæcula sæculórum. Amen.
Fui in spíritu in domínica die, et audívi post me vocem magnam tamquam tubæ. Et convérsus sum ut vidérem vocem quæ loquebátur mecum; et convérsus vidi septem candelábra áurea, et in médio septem candelabrórum aureórum símilem fílio hóminis vestítum podére et præcínctum ad mamíllas zona áurea. Caput autem eius et capílli erant cándidi tamquam lana alba et tamquam nix, et óculi eius tamquam flamma ignis, et pedes eius símiles aurichálco, sicut in camíno ardénti, et vox illíus tamquam vox aquárum multárum. Et habébat in déxtera sua stellas septem, et de ore eius gládius utráque parte acútus exíbat, et fácies eius sicut sol lucet in virtúte sua.
Et cum vidíssem eum, cécidi ad pedes eius tamquam mórtuus; et pósuit déxteram suam super me, dicens: "Noli timére; ego sum primus et novíssimus, et vivus et fui mórtuus, et ecce sum vivens in sæcula sæculórum; et hábeo claves mortis et inférni.
Qui vícerit et custodíerit usque in finem ópera mea, dabo illi potestátem super gentes, sicut et ego accépi a Patre meo; et dabo illi stellam matutínam. Et non delébo nomen eius de libro vitæ, et confitébor nomen eius coram Patre meo et coram ángelis eius. Fáciam illum colúmnam in templo Dei mei, et foras non egrediétur ámplius; et scribam super eum nomen Dei mei et nomen civitátis Dei mei, novæ Ierúsalem, quæ descéndit de cælo a Deo meo, et nomen meum novum.
Ecce sto ad óstium et pulso; si quis audíerit vocem meam et aperúerit mihi iánuam, intrábo ad illum et cenábo cum illo, et ipse mecum. Qui vícerit, dabo ei sedére mecum in throno meo, sicut et ego vici et sedi cum Patre meo in throno eius".
|
|
|
Mc 13, 26-27; Ps 97, 9
|
R.
Vidébunt Fílium hóminis veniéntem in núbibus cum virtúte multa et glória; et tunc mittet ángelos suos, * Et congregábit eléctos suos a quáttuor ventis, a summo terræ usque ad summum cæli.
V.
Iudicábit orbem terrárum in iustítia et pópulos in æquitáte. R. Et congregábit eléctos suos a quáttuor ventis, a summo terræ usque ad summum cæli.
Ex Libéllo Orígenis presbýteri De oratióne
(Cap. 25: PG 11, 495-499)
Adveniat regnum tuum
Si regnum Dei, iuxta verbum Dómini et Servatóris nostri, cum observatióne non venit, neque dicent: Ecce hic aut ecce illic; sed regnum Dei intra nos est, nam prope est verbum valde in ore nostro et in corde nostro: procul dúbio is qui regnum Dei adveníre precátur, de eo quod in se habet regno Dei recte orat, ut oriátur et fructus ferat et perficiátur. Nam in quólibet sanctórum Deus regnat et quílibet sanctus spiritálibus obséquitur légibus Dei, qui in ipso hábitat ut in recte administráta civitáte. Præsens ei Pater adest et conrégnat Patri Christus in illa ánima perfécta iuxta illud: Ad eum veniémus, et mansiónem apud eum faciémus.
Tunc ergo id quod in nobis est regnum Dei perpétuo procedéntibus nobis ad summum pervéniet, cum illud implétum fúerit quod Apóstolus ait, Christum subiéctis sibi ómnibus inimícis traditúrum regnum Deo et Patri, ut sit Deus ómnia in ómnibus. Propter hoc indesinénter orántes ea ánimi affectióne, quæ Verbo divína fiat, dicámus Patri nostro, qui in cælis est: Sanctificétur nomen tuum, advéniat regnum tuum.
Id quoque de regno Dei percipiéndum est: sicut non est participátio iustítiæ cum iniquitáte, neque socíetas lucis ad ténebras, neque convéntio Christi ad Bélial: sic regnum Dei cum regno peccáti stare non posse.
Ergo si Deum in nobis regnáre vólumus, nullo modo regnet peccátum in nostro mortáli córpore, sed mortificémus membra nostra, quæ sunt super terram et fructificémus Spíritu; ut in nobis, quasi in spiritáli paradíso, Deus obámbulet regnétque solus in nobis cum Christo suo, qui sédeat in nobis a dextris virtútis illíus spiritális, quam optámus accípere: sedeátque donec inimíci eius omnes, qui in nobis sunt, fiant scabéllum pedum eius et evacuétur in nobis omnis principátus et potéstas et virtus.
Possunt enim hæc in unoquóque nostrum fíeri et novíssima inimíca déstrui mors; ut et in nobis Christus dicat: Ubi est, mors, stímulus tuus? Ubi est, inférne, victória tua? Iam nunc ígitur corruptíbile nostrum induátur sanctitátem et incorruptiónem; et mortále, evacuáta morte, patérnam induátur immortalitátem, ut in nobis, regnánte Deo, in regeneratiónis iam resurrectionísque bonis versémur.
|
|
|
Ap 11, 15; Ps 21, 28-29
|
R.
Factum est regnum huius mundi Dómini nostri et Christi eius; * Et regnábit in saécula sæculórum.
V.
Adorábunt in conspéctu eius univérsæ famíliæ géntium, quóniam Dómini est regnum. R. Et regnábit in saécula sæculórum.
Te Deum laudámus: *
te Dóminum confitémur.
Te ætérnum Patrem, *
omnis terra venerátur.
Tibi omnes ángeli, *
tibi cæli et univérsæ potestátes:
tibi chérubim et séraphim *
incessábili voce proclámant:
Sanctus, Sanctus, Sanctus *
Dóminus Deus Sábaoth.
Pleni sunt cæli et terra *
maiestátis glóriæ tuæ.
Te gloriósus *
Apostolórum chorus,
te prophetárum *
laudábilis númerus,
te mártyrum candidátus *
laudat exércitus.
Te per orbem terrárum *
sancta confitétur Ecclésia,
Patrem *
imménsæ maiestátis;
venerándum tuum verum *
et únicum Fílium;
Sanctum quoque *
Paráclitum Spíritum.
Tu rex glóriæ, *
Christe.
Tu Patris *
sempitérnus es Fílius.
Tu, ad liberándum susceptúrus hóminem, *
non horruísti Vírginis úterum.
Tu, devícto mortis acúleo, *
aperuísti credéntibus regna cælórum.
Tu ad déxteram Dei sedes, *
in glória Patris.
Iudex créderis *
esse ventúrus.
Te ergo quæsumus, tuis fámulis súbveni, *
quos pretióso sánguine redemísti.
Ætérna fac cum sanctis tuis *
in glória numerári.
Hæc ultima pars hymni ad libitum omitti potest:
Salvum fac pópulum tuum, Dómine, *
et bénedic hereditáti tuæ.
Et rege eos, *
et extólle illos usque in ætérnum.
Per síngulos dies *
benedícimus te;
et laudámus nomen tuum in sæculum, *
et in sæculum sæculi.
Dignáre, Dómine, die isto *
sine peccáto nos custodíre.
Miserére nostri, Dómine, *
miserére nostri.
Fiat misericórdia tua, Dómine, super nos, *
quemádmodum sperávimus in te.
In te, Dómine, sperávi: *
non confúndar in ætérnum.
Orémus.
Omnípotens sempitérne Deus, qui in dilécto Fílio tuo, universórum rege, ómnia instauráre voluísti, concéde propítius, ut tota creatúra, a servitúte liberáta, tuæ maiestáti desérviat ac te sine fine colláudet.
Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sæcula sæculórum. Amen.
Saltem in celebratione communi, additur acclamatio:
V. Benedicámus Dómino.
R. Deo grátias.
|
|
