Wychwalać Cię będę, Panie, Królu, i wysławiać Ciebie, Boga, Zbawiciela mego.

Wychwalam imię Twoje, bo stałeś się dla mnie podporą i wspomożycielem. Wybawiłeś moje ciało od zguby, od sidła oszczerczego języka i od warg uprawiających kłamstwo; a wobec przeciwników stałeś się wspomożycielem i wybawiłeś mnie, według wielkości łaski Twej i Twego imienia, od pokąsania przez tych, co są gotowi mnie połknąć, z rąk dybiących na moje życie, z wielu utrapień, jakich doznałem, od duszącego żaru, który mnie otacza, i ze środka ognia, który nie ja rozpaliłem, z głębi wnętrzności Otchłani, od języka nieczystego i od kłamliwego słowa. Do króla dotarło oszczerstwo przewrotnego języka, dusza moja aż do śmierci się przybliżyła, a życie moje było blisko Otchłani na dole. Ze wszystkich stron otoczyli mnie i nie znalazłem wspomożyciela, rozglądałem się za ludzką pomocą, ale nie nadeszła.

Wówczas wspomniałem na łaskę Twą, Panie, i na Twoje odwieczne działanie - że wybawiasz tych, którzy cierpliwie czekają na Ciebie, i wyzwalasz ich z rąk wrogów. Podniosłem z ziemi mój głos błagalny i prosiłem o wybawienie od śmierci. Wezwałem Pana, Ojca mego Pana, by mnie nie opuszczał w dniach ucisku; a w czasie przewagi pysznych nie zostawiał bez pomocy. Wychwalać będę bez przerwy Twoje imię i hymnami wielbił je będę w dziękczynieniu.

A prośba moja została wysłuchana. Wybawiłeś mnie bowiem z zagłady i ocaliłeś od złej przygody. Dlatego będę Cię wielbił i wychwalał, i błogosławił imieniu Pańskiemu.

W. Chcę wychwalać imię Twoje, Panie, * Bo stałeś się dla mnie podporą i wspomożycielem.

K. Weselę się i cieszę z Twego miłosierdzia. W. Bo stałeś się dla mnie podporą i wspomożycielem.

W. Do posad gór zstąpiłam, † zawory ziemi zatrzasnęły się za mną, * Lecz Ty wyprowadziłeś moje życie z przepaści, Panie, mój Boże!

K. Gdy życie gasło już we mnie, wspomniałam na Pana i moja modlitwa dotarła do Ciebie. W. Lecz Ty wyprowadziłeś moje życie z przepaści, Panie, mój Boże!