|
Pieśni i Ewangelie Wigilii
Ofiarowanie Pańskie
Ci, którzy pragną zgodnie z chwalebną tradycją przedłużyć Wigilie niedziel, uroczystości i świąt, powinni najpierw odmówić Godzinę Czytań; następnie po obu czytaniach, a przed hymnem Ciebie, Boże, chwalimy należy dodać pieśni i Ewangelię, jak to podano niżej. Jeżeli jakieś święto Pańskie przypada w niedzielę, Ewangelię bierze się albo z odpowiedniej niedzieli (jak podano niżej), albo ze święta; w tym wypadku należy się posłużyć lekcjonarzem mszalnym.
Po Ewangelii można na jej temat wygłosić homilię, po czym następują: hymn Ciebie, Boże, chwalimy, modlitwa i zakończenie Godziny jak w częściach stałych.
|
Ant.
Śpiewaj i raduj się, Córko Syjonu, * bo przychodzę, by zamieszkać pośród ciebie.
Pieśń I (Iz 9, 1-6)
Nadejdzie Książę pokoju
Nawiedziło nas z wysoka Wschodzące Słońce, by oświecić tych, co siedzą w mroku śmierci (por. Łk 1, 78. 79)
Naród kroczący w ciemnościach *
ujrzał jasność wielką.
Nad mieszkańcami krainy mroków *
światło zabłysło.
Tyś pomnożył ich radość, *
zwiększyłeś wesele.
Rozradowali się przed Tobą,
jak się weselą we żniwa, *
jak się cieszą przy podziale łupu.
Bo skruszyłeś jego ciężkie jarzmo, *
drąg na jego ramieniu
I rózgę jego ciemiężcy *
jak w dniu porażki Madianitów.
Bo każdy but pieszego żołnierza,
każdy płaszcz krwią zbroczony *
będą w ogień wrzucone na pastwę płomieni.
Bo Dziecię się nam narodziło,
Syn został nam dany, *
na Jego barkach spoczęła władza.
Nazwano Go imieniem:
"Przedziwny Doradca, Bóg Mocny, *
Odwieczny Ojciec, Książę Pokoju".
Wielkie będzie Jego panowanie
w bezgranicznym pokoju *
na tronie Dawida i nad Jego królestwem,
Które On utwierdzi i umocni
prawem i sprawiedliwością, *
odtąd i na wieki.
Zazdrosna miłość Pana Zastępów *
tego dokona.
Chwała Ojcu i Synowi, *
i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, *
i na wieki wieków. Amen.
Pieśń II (Iz 26, 1b-4. 7-9. 12)
Hymn po zwycięstwie nad wrogami
Mur Miasta Świętego ma dwanaście warstw fundamentu (Ap 21, 14)
Mamy miasto potężne,
a Pan dla jego ocalenia *
otoczył je murem i przedmurzem.
Otwórzcie bramy i niech wejdzie naród sprawiedliwy, *
który dochowuje wierności.
Jego duch niezachwiany
przez Ciebie jest umacniany pokojem, *
pokojem, bo zaufał Tobie.
Na zawsze złóżcie nadzieję w Panu, *
gdyż Pan jest wiekuistą Opoką.
Prosta jest ścieżka sprawiedliwego, *
Ty równasz jego drogę szlachetną.
Także i my na ścieżce Twoich wyroków *
czekamy na Ciebie, o Panie.
Twoje imię i pamięć o Tobie *
są pożądaniem duszy.
Moja dusza jest spragniona Ciebie w nocy, *
mój duch szuka Ciebie w swoim wnętrzu.
Kiedy objawiasz ziemi swe wyroki, *
jej mieszkańcy uczą się sprawiedliwości.
Panie, obdarz nas pokojem, *
bo Ty sam dokonałeś wszystkich naszych czynów.
Chwała Ojcu i Synowi, *
i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, *
i na wieki wieków. Amen.
Pieśń III (Iz 66, 10-14a)
Pociecha i radość Jerozolimy
Górne Jeruzalem cieszy się wolnością i ono jest naszą matką (Ga 4, 26)
Radujcie się razem z Jerozolimą, *
weselcie się z jej powodu wszyscy, którzy ją miłujecie!
Bardzo się z nią cieszcie wszyscy, *
którzyście smucili się nad nią;
Abyście mogli ssać aż do nasycenia *
z jej piersi wezbranej pociechą;
Abyście z rozkoszą pili mleko *
z jej piersi pełnej chwały.
Tak bowiem Pan mówi:
"Oto skieruję ku niej pokój jak rzekę *
i jak strumień wezbrany chwałę narodów.
Będziecie jak niemowlęta na rękach noszone *
i pieszczone na kolanach.
Bo jak kogo własna matka pociesza,
tak Ja was pocieszę *
i w Jerozolimie doznacie pocieszenia".
Na ten widok rozraduje się wasze serce, *
a wasze kości ożyją jak wiosenna trawa.
Chwała Ojcu i Synowi, *
i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, *
i na wieki wieków. Amen.
Ant.
Śpiewaj i raduj się, Córko Syjonu, / bo przychodzę, by zamieszkać pośród ciebie.
|
EWANGELIA
Słowo stało się ciałem
|
J 1, 1-18
|
Słowa Ewangelii według św. Jana.
Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga, i Bogiem było Słowo. Ono było na początku u Boga. Wszystko przez Nie się stało, a bez Niego nic się nie stało, co się stało. W Nim było życie, a życie było światłością ludzi, a światłość w ciemności świeci i ciemność jej nie ogarnęła. Pojawił się człowiek posłany przez Boga - Jan mu było na imię. Przyszedł on na świadectwo, aby zaświadczyć o światłości, by wszyscy uwierzyli przez niego. Nie był on światłością, lecz posłanym, aby zaświadczyć o światłości. Była Światłość prawdziwa, która oświeca każdego człowieka, gdy na świat przychodzi. Na świecie było Słowo, a świat stał się przez Nie, lecz świat Go nie poznał. Przyszło do swojej własności, a swoi Go nie przyjęli. Wszystkim tym jednak, którzy Je przyjęli, dało moc, aby się stali dziećmi Bożymi, tym, którzy wierzą w imię Jego, którzy ani z krwi, ani z żądzy ciała, ani z woli męża, ale z Boga się narodzili. Słowo stało się ciałem i zamieszkało między nami.
I oglądaliśmy Jego chwałę, chwałę, jaką Jednorodzony otrzymuje od Ojca, pełen łaski i prawdy. Jan daje o Nim świadectwo i głośno woła w słowach: "Ten był, o którym powiedziałem: «Ten, który po mnie idzie, przewyższył mnie godnością, gdyż był wcześniej ode mnie»". Z Jego pełności wszyscyśmy otrzymali łaskę po łasce. Podczas gdy Prawo zostało nadane przez Mojżesza, łaska i prawda przyszły przez Jezusa Chrystusa. Boga nikt nigdy nie widział. Jednorodzony Bóg, który jest w łonie Ojca, o Nim pouczył.
Oto słowo Pańskie.
Albo do wyboru:
|
EWANGELIA
Bóg posłał swego Syna, aby świat został zbawiony
|
J 3, 16-21
|
Słowa Ewangelii według św. Jana.
Jezus powiedział do Nikodema: "Tak Bóg umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne. Albowiem Bóg nie posłał swego Syna na świat po to, aby świat potępił, ale po to, by świat został przez Niego zbawiony. Kto wierzy w Niego, nie podlega potępieniu; a kto nie wierzy, już został potępiony, bo nie uwierzył w imię Jednorodzonego Syna Bożego.
A sąd polega na tym, że światło przyszło na świat, lecz ludzie bardziej umiłowali ciemność aniżeli światło: bo złe były ich uczynki. Każdy bowiem, kto się dopuszcza nieprawości, nienawidzi światła i nie zbliża się do światła, aby nie potępiono jego uczynków. Kto spełnia wymagania prawdy, zbliża się do światła, aby się okazało, że jego uczynki są dokonane w Bogu".
Oto słowo Pańskie.
Albo jeżeli święto przypada w niedzielę:
|
EWANGELIA
Jezus naucza jako mający władzę
|
Mk 1, 21-28
|
Słowa Ewangelii według św. Marka.
W mieście Kafarnaum Jezus w szabat wszedł do synagogi i nauczał. Zdumiewali się Jego nauką; uczył ich bowiem jak ten, który ma władzę, a nie jak uczeni w Piśmie.
Był właśnie w synagodze człowiek opętany przez ducha nieczystego. Zaczął on wołać: "Czego chcesz od nas, Jezusie Nazarejczyku? Przyszedłeś nas zgubić. Wiem, kto jesteś: Święty Boży". Lecz Jezus rozkazał mu surowo: "Milcz i wyjdź z niego". Wtedy duch nieczysty zaczął go targać i z głośnym krzykiem wyszedł z niego. A wszyscy się zdumiewali, tak że jeden drugiego pytał: "Co to jest? Nowa jakaś nauka z mocą. Nawet duchom nieczystym rozkazuje i są mu posłuszne". I wnet rozeszła się wieść o Nim wszędzie po całej okolicznej krainie galilejskiej.
Oto słowo Pańskie.
HYMN CIEBIE, BOŻE, CHWALIMY
Ciebie, Boga, wysławiamy,
Tobie, Panu, wieczna chwała.
Ciebie, Ojca, niebios bramy,
Ciebie wielbi ziemia cała.
Tobie wszyscy Aniołowie,
Tobie Moce i niebiosy,
Cheruby, Serafinowie
ślą wieczystej pieśni głosy:
Święty, Święty nad Świętymi
Bóg Zastępów, Król łaskawy,
Pełne niebo z kręgiem ziemi
majestatu Twojej sławy.
Apostołów Tobie rzesza,
chór Proroków pełen chwały,
Tobie hołdy nieść pośpiesza
Męczenników orszak biały.
Ciebie poprzez okrąg ziemi
z głębi serca, ile zdoła,
Głosy ludów zgodzonymi
wielbi święta pieśń Kościoła.
Niezmierzonej Ojca chwały,
Syna, Słowo wiekuiste,
Z Duchem, wszechświat wielbi cały:
Królem chwały Tyś, o Chryste!
Tyś Rodzica Syn z wiek wieka.
By świat zbawić swoim zgonem,
Przyoblókłszy się w człowieka,
nie wzgardziłeś Panny łonem.
Tyś pokruszył śmierci wrota,
starł jej oścień w męki dobie
I rajskiego kraj żywota
otworzyłeś wiernym sobie.
Po prawicy siedzisz Boga,
w chwale Ojca, Syn Jedyny,
Lecz gdy zabrzmi trąba sroga,
przyjdziesz sądzić ludzkie czyny.
Prosim, słudzy łask niegodni,
wspomóż, obmyj grzech, co plami,
Gdyś odkupił nas od zbrodni
drogiej swojej Krwi strugami.
Ze świętymi w blaskach mocy
wiecznej chwały zlej nam zdroje,
Zbaw, o Panie, lud sierocy,
błogosław dziedzictwo swoje!
Następującą część hymnu można według uznania opuścić:
Rządź je, broń po wszystkie lata,
prowadź w niebios błogie bramy.
My w dzień każdy, Władco świata,
Imię Twoje wysławiamy.
Po wiek wieków nie ustanie
pieśń, co sławi Twoje czyny.
O, w dniu onym racz nas, Panie,
od wszelakiej ustrzec winy.
Zjaw swą litość w życiu całym
tym, co żebrzą Twej opieki;
W Tobie, Panie, zaufałem,
nie zawstydzę się na wieki.
MODLITWA
Módlmy się. Wszechmogący, wieczny Boże, Twój Jednorodzony Syn, który przyjął nasze ludzkie ciało, został w dniu dzisiejszym przedstawiony w świątyni, pokornie Cię błagamy, * spraw, abyśmy mogli stanąć przed Tobą z czystymi sercami.
Przez Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, naszego Pana i Boga, który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, * przez wszystkie wieki wieków. Amen.
We wspólnym odprawianiu oficjum:
K. Błogosławmy Panu.
W. Bogu niech będą dzięki.
|
|