.:ILG:. - Czytelnia: 8 kwietnia

Czytelnia

8 kwietnia

Święty Dionizy, biskup i męczennik

Zobacz także:

• Święty Walter z S. Martino di Pontoise, opat

Dionizy był w II w. biskupem w Koryncie. Informacje o nim czerpiemy z pism św. Hieronima i Euzebiusza z Cezarei. Ten ostatni wychwala wielką gorliwość pasterską św. Dionizego. Według niego Dionizy miał zostawić 8 cennych listów do różnych biskupów. W Liście do Rzymian wysławia papieża, św. Sotera: "Rzymianie utrzymują zwyczaje ojców: wasz błogosławiony biskup Soter je nie tylko utrzymał, ale i poszerzył, dzieląc się z braćmi [ze wszystkich stron] dostatkiem, którym sam był obdarzony, i błogosławiąc słowem tych, którzy się do niego zwracają, jak ojciec do dzieci...". W pozostałych listach zwraca się m.in. do Lacedemończyków, Ateńczyków, Nikomedyjczyków, Rzymian, mieszkańców Krety. Są one źródłem wiedzy o zasadach wiary i moralności wczesnego chrześcijaństwa.
Na Wschodzie Dionizy odbiera cześć jako męczennik. Krzyżowcy za czasów Innocentego IV (+ 1254) przewieźli ciało św. Dionizego do Rzymu i oddali pod opiekę klasztoru pod wezwaniem Świętego.

Więcej informacji:

- książka w księgarni Gloria24.pl
Kliknij tutaj

- książka w księgarni tolle.pl
Kliknij tutaj

- płyta CD Audio / MP3, audiobook
Kliknij tutaj

- strona w Internecie

	Polonia Christiana Św. Dionizy z Koryntu
	adonai.pl Św. Dionizy z Koryntu
	Parafia św. Zygmunta w Słomczynie Św. Dionizy z Koryntu

Ostatnia aktualizacja: 08.03.2024

Ponadto dziś także w Martyrologium:

W Alcali, w Hiszpanii - bł. Juliana od św. Augustyna. Dwa razy wstępował w szeregi franciszkańskie i dwa razy dla braku umiaru i równowagi był z zakonu usuwany. Był jednak uparty. Przyjęty po raz trzeci, budował wszystkich jako kwestarz i jałmużnik. Zmarł w roku 1606. Beatyfikował go w roku 1825 Leon XII.

W Namur, w Belgii - św. Julii Billiart. Pochodziła z Pikardii. Gdy miała 31 lat, została sparaliżowana. Nieco później przeniosła się do Amiens, a następnie do Bettencour. Tam to ks. Varin dostrzegał w niej uzdolnienia do pracy katechetycznej. W roku 1803 otworzyła w Amiens sierociniec, a wkrótce potem zjednała sobie współpracownice. W rok później w czasie nowenny do Najświętszego Serca Jezusowego poczuła się uzdrowiona. Mogła teraz objąć przełożeństwo w rozrastającej się społeczności, dla której ks. Varin sporządził regułę. Na skutek nieporozumień z biskupem z Amiens zmuszona jednak była usunąć się do Namur. Tam, obdarowana łaskami mistycznymi, zmarła w roku 1816. Beatyfikował ją Pius X (1906), a kanonizował Paweł VI (1969).

oraz:

św. Amancjusza, biskupa (+ 446); św. Edezjusza, męczennnika (+ pocz. IV w.); świętych Herodiana, Asynkryta i Flegona (+ I w.); św. Perpetuusa, biskupa Tours (+ 419); św. Redemptusa, biskupa Ferentini (+ 586)