.:ILG:. - Czytelnia: 27 kwietnia

Czytelnia

27 kwietnia

Błogosławiony Aszard, biskup

Zobacz także:

• Święta Zyta, dziewica
• Święty Józef Moscati

Aszard urodził się prawdopodobnie w Anglii ok. 1100 r. Kształcił się we Francji i wstąpił do opactwa św. Wiktora w Paryżu. Po śmierci pierwszego opata, Gilduina, w 1155 r. Aszard został wybrany jego następcą. Był to szczytowy okres rozwoju tego opactwa. Aszard kierował nim przez sześć lat.
W 1157 r. kanonicy katedralni w Séez wybrali Aszarda swoim biskupem. Wybór ten potwierdził papież Hadrian IV. Wskutek sprzeciwu króla Henryka II sakrę biskupią Aszard przyjął dopiero w 1161 r. Relacje z królem ułożyły się odtąd pokojowo; w tym samym roku biskup został ojcem chrzestnym córki króla, Eleanory. W 1163 r. Aszard uczestniczył w uroczystym przeniesieniu relikwii św. Edwarda Wyznawcy w opactwie westminsterskim.
Był możnym patronem opactwa premonstratensów w La Lucerne, na terenie diecezji, którą zarządzał. Gdy 29 marca 1171 r. zmarł, został pochowany w tym właśnie opactwie. Do dziś zachowały się fragmenty jego traktatu dogmatycznego poświęconego Trójcy Świętej oraz piętnaście kazań.

Ostatnia aktualizacja: 21.04.2024

Ponadto dziś także w Martyrologium:

W Nikomedii - św. Felicji, męczennicy. Pisząc o biskupie tego miasta Antimosie, Euzebiusz dodaje: "Liczną do niego przyłączono rzeszę męczenników, ponieważ w Nikomedii, nie wiadomo z jakiego powodu, w tych samych właśnie dniach wybuchł pożar w pałacu cesarskim. Skutkiem kłamliwego podejrzenia rozniosła się pogłoska, że to nasi ogień podłożyli. Tedy na rozkaz cesarski wierni tamtejsi już tłumnie i bez żadnej różnicy szli na ścięcie albo na śmierć ogniową, a wieść niesie, że mężczyźni i niewiasty, uniesieni jakimś Bożym i niewysłowionym zapałem, sami się rzucali na płonące stosy. Innych znowu rzeszę całą oprawcy wiązali, kładli w łodzie i rzucali w toń morską". Jedną z tych właśnie męczennic, wpisaną do synaksariów i martyrologiów pod dniem dzisiejszym, była właśnie Felicja.

W Konstantynopolu - św. Jana Igumena. Wycierpiał wiele w czasie panowania Leona III Izauryjczyka. Za obronę świętych obrazów został wychłostany, uwięziony, a potem skazany na wygnanie. Zmarł około roku 832.

oraz:

św. Antyma, biskupa Nikomedii i męczennika (+ 303); bł. Jakuba z Ilirii, zakonnika (+ 1485); św. Piotra Armengaudiusza, zakonnika (+ 1272); św. Symeona, biskupa Jerozolimy i męczennika (+ 107); św. Teodora, opata (+ 368); św. Teofila, biskupa (+ V w.); św. Tertuliana, biskupa Bolonii (+ ok. 470)