Konstancja Troiani urodziła się w zamożnej rodzinie 19 stycznia 1813 r. w Giuliano di Roma, we Włoszech. Była trzecim z czworga dzieci Tomasza i Teresy Troiani. Gdy miała niecałe 6 lat, została sierotą i oddano ją na wychowanie do sierocińca przy klasztorze klarysek w Ferentino.
W 1829 r. Konstancja została klaryską; przyjęła imię Maria Katarzyna i habit zakonny z rąk św. Róży z Viterbo. Wiele lat zajmowała się sierotami, aż do 1854 r., gdy dostała pozwolenie na wyjazd misyjny wraz z pięcioma siostrami do Egiptu.
W Kairze poświęciła się pracy z ubogimi i porzuconymi dziećmi, w Clot-Bey koło Kairu objęła szkołę, a później małe kolegium, do którego uczęszczały ubogie dzieci Egipcjan i Anglików. Gdy w 1865 r. macierzysty klasztor klarysek z Ferentino we Włoszech podjął decyzję o definitywnej rezygnacji z kontynuowania misji w Egipcie, s. Maria Katarzyna postanowiła zostać w Egipcie i założyć nowe zgromadzenie. Widziała bowiem liczne owoce działalności oraz potrzebę posługi miejscowej wspólnocie chrześcijańskiej. Było bardzo wiele trudności na drodze do realizacji tego zamierzenia. Nic jej jednak nie zrażało. By doprowadzić do końca rozpoczęte dzieło, udała się do Rzymu prosić o pozwolenie Stolicę Apostolską. 30 czerwca 1868 roku Kongregacja Rozkrzewiania Wiary wydała dekret zatwierdzający Instytut Franciszkanek Misjonarek Egiptu. Siostra Maria Katarzyna została pierwszą przełożoną generalną Sióstr Franciszkanek Niepokalanego Serca.
Działała aktywnie przeciw niewolnictwu. Po śmierci ks. Mikołaja Olivieriego, który wykupywał murzyńskie dzieci sprzedawane w niewolę na rynku w Kairze, misjonarki kontynuowały jego dzieło. W ich klasztorze znalazło schronienie 748 afrykańskich dzieci uratowanych w ten sposób. Maria Katarzyna - nazywana "Białą Mamą" - zajmowała się również, wraz z siostrami, wyszukiwaniem porzuconych na śmietnikach miast noworodków. Uratowały one w ten sposób życie ponad 1570 niemowlętom. Wszystkim uratowanym siostry starały się zapewnić szkołę, zawód, pracę, a przede wszystkim godną przyszłość.
W tamtych czasach Komunię św. można było przyjmować nie częściej niż trzy razy w tygodniu. Siostra Maria Katarzyna miała specjalne pozwolenie na codzienne przyjmowanie Komunii św. Prowadziła bogate życie duchowe.
Zmarła w Kairze 6 maja 1887 r. Na wiadomość o jej śmierci mówiono: "odeszła Święta". Początkowo pochowano ją na tamtejszym cmentarzu katolickim. W 1922 r. jej ciało przeniesiono na cmentarz franciszkanów, a w 1949 r. do kaplicy w kairskim klasztorze misjonarek egipskich w Clot-Bey; wreszcie w 1967 r. do kaplicy domu generalnego w Rzymie.
Beatyfikował ją 14 kwietnia 1985 r. papież św. Jan Paweł II.
Obecnie siostry Franciszkanki Misjonarki Niepokalanego Serca Maryi mają 14 klasztorów w Egipcie, 8 w Ziemi Świętej, 7 w pozostałych krajach Bliskiego Wschodu, 29 wspólnot we Włoszech oraz kilkadziesiąt domów w różnych krajach świata.