Róża urodziła się 30 stycznia 1877 roku w Ispice (Włochy) jako siódme z dziesięciorga dzieci Salvatore Curcio i Concetty Franzo. Z domu rodzinnego wyniosła silną wiarę, wierność zasadom moralnym i solidarność z innymi. Nie potrafiła przejść obojętnie obok ludzi potrzebujących. Szczególną uwagę poświęcała ludziom osamotnionym, pozbawionym kontaktu z rodzinami, często żyjącym w skrajnym ubóstwie. Ona sama zawsze szukała sił i oparcia w Eucharystii. W domu zgłębiała literaturę religijną, między innymi biografię św. Teresy od Jezusa.
Kierowana wewnętrzną potrzebą, w 1890 roku wstąpiła do trzeciego zakonu karmelitańskiego. Oddała się w opiekę Matce Karmelu. Pragnęła pomagać ubogiej i zaniedbanej młodzieży. Z kilkoma tercjarkami karmelitańskimi zorganizowała grupę modlitewną. Spotykały się w jej domu na wspólnej modlitwie. Podążając wytrwale tą drogą, po latach przygotowań duchowych i pokonaniu zewnętrznych przeszkód, w dniu 17 maja 1925 roku Róża założyła nowe zgromadzenie karmelitanek misjonarek św. Teresy od Dzieciątka Jezus. Pierwszy dom sióstr powstał w Santa Marinella. W 1930 roku otrzymała oficjalne zatwierdzenie konstytucji zakonnych.
Róża pragnęła "otwierać dusze dla Boga". Na nowych drogach powołania realizowała swe młodzieńcze pragnienia służby młodym ludziom. Przyjęła imię Marii od Ukrzyżowanego. Po zakończeniu II wojny światowej w 1947 roku wysłała pierwsze siostry do Brazylii. Przez całe życie pozostała kobietą prostą i silną, porwaną przez Bożą miłość.
Zmarła 4 lipca 1957 roku w Santa Marinella. Dekret o heroiczności jej cnót ogłoszono 20 grudnia 2002 roku, w obecności św. Jana Pawła II. Jej beatyfikacji (połączonej z beatyfikacją Karola de Foucauld i Marii Pii Masteny) w bazylice św. Piotra w Rzymie w dniu 13 listopada 2005 r. przewodniczył kard. José Saraiva Martins, prefekt Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych. Zgodnie z przedsoborowym zwyczajem, Benedykt XVI, który nie uczestniczył w ceremonii, zszedł na jej zakończenie do bazyliki, by pozdrowić obecnych i oddać hołd relikwiom nowych błogosławionych. W swoim przemówieniu podkreślił, że wszyscy troje "na rozmaite sposoby poświęcili swoje życie Chrystusowi i przypominają każdemu chrześcijaninowi o najwyższym ideale świętości". Do dziś karmelitanki terezjanki prowadzą swoje dzieło, opiekując się młodzieżą na całym świecie, obdarzając ją modlitwą, duchowymi ofiarami i pomagając jej odnaleźć drogę do Boga.