W 1793 r. rewolucjoniści we Francji wydali dekret o deportacji do Gujany wszystkich duchownych, którzy odmówili złożenia przysięgi na wierność Konstytucji cywilnej kleru, potępionej przez papieża. W styczniu 1794 r. władze rewolucyjne przystąpiły do wykonywania dekretu. Pod karą śmierci księża mieli zgłaszać się do władz, a potem oczekiwać w więzieniu na deportację. Taki los spotkał 2412 księży i zakonników. Aż 892 z nich doprowadzono do portu w Rochefort. Tam zostali stłoczeni w straszliwych warunkach na dwóch starych statkach. Nie popłynęły one jednak do Gujany, tylko zarzuciły kotwicę w okolicach wyspy Aix, stając się miejscem stopniowej eksterminacji uwięzionych.
Kiedy na początku 1795 r. postanowiono ich uwolnić, okazało się, że z 892 więźniów zmarła ponad połowa, dokładnie 547 osoby. Pochowano ich na wyspach Aix i Madame.
Ich proces beatyfikacyjny rozpoczął się w diecezji La Rochelle w 1932 r. Nie o wszystkich osobach udało się zebrać wystarczające dokumenty i świadectwa w tej sprawie. W dniu 1 października 1995 r. św. Jan Paweł II beatyfikował 64 spośród męczenników Rochefort. Było wśród nich dwóch franciszkanów konwentualnych: Ludwik Armand Adam (1741-1794) i Mikołaj Savouret (1733-1794), trzech kapucynów i trzech karmelitów bosych.

Jan Ludwik z Besancon (Jan Chrzciciel Loir), urodzony 11 marca 1720 roku, habit kapucyński przywdział w maju 1740 roku w klasztorze nowicjackim w Lyonie. Po święceniach kapłańskich zasłynął jako spowiednik i kierownik duchowy. Był zakonnikiem odznaczającym się szlachetnością ducha, uprzejmością, pokorą, cierpliwością, spokojem. Promieniował franciszkańską radością. Umarł 19 maja 1794 roku.

Protezy z Séez (Jan Bourdon), urodzony 2 kwietnia 1747 roku, przywdział habit kapucyński w nowicjacie w Bayeux 26 listopada 1767 roku. Po otrzymaniu święceń kapłańskich był sekretarzem prowincjalnym, kaznodzieją i rektorem sanktuarium. Imponował swą postawą fizyczną, moralną i duchową. Odznaczał się stałością w wierze, roztropnością, obserwancją zakonną i innymi cnotami. Zmarł 23 sierpnia 1794 roku.

Sebastian z Nancy (Franciszek François), urodzony 17 stycznia 1749 roku, przywdział habit kapucyński w nowicjacie w Saint-Mihiel 24 stycznia 1768 roku. Po święceniach kapłańskich był spowiednikiem, kaznodzieją i pomocnikiem proboszcza. Wiódł wzorowe życie zakonne, odznaczał się wyjątkową pobożnością. Zmarł 10 sierpnia 1794 roku.

Jan Chrzciciel Duverneuil, w zakonie o. Leonard, urodził się w roku 1737 lub 1759. Do Karmelu wstąpił jako kapłan diecezjalny. Zmarł 1 lipca 1794 r.

Michał Alojzy Brulard urodził się 11 czerwca 1758 roku w Chartres. Do karmelitów bosych wstąpił po ukończeniu studiów teologicznych na uniwersytecie w Paryżu. Zmarł 25 lipca 1794 r.

Jakub Gagnot, w Zakonie o. Hubert od św. Klaudiusza, urodził się we Frolois 2 lutego 1753 roku. Otrzymawszy w Karmelu święcenia kapłańskie, pracował jako kaznodzieja i spowiednik. Zmarł 10 września 1794 r.