Jerzy Häfner urodził się 19 października 1900 w Würzburgu w robotniczej rodzinie. Jego ojciec Valentin i matka Barbara z domu Ulsamer byli pracownikami służb miejskich. 28 października 1900 r. na chrzcie w katedrze w Würzburgu otrzymał imiona Joseph Georg Simon.
W 1918 r. po zdaniu matury w trybie przyśpieszonym został powołany do armii niemieckiej. Rok później rozpoczął studia filozoficzne i teologiczne na uniwersytecie w Würzburgu. 11 stycznia 1920 r. wstąpił do Trzeciego Zakonu Karmelitów Bosych i przyjął zakonne imię Alojzy od Świętego Sakramentu. Cztery lata później przyjął święcenia kapłańskie. Pełnił posługę duszpasterską w Motten, Goldbach i Mürsbach.
1 września 1928 r. został wikarym w parafii w Altglashütten. Nie odpowiadał na pozdrowienia "Heil Hitler", czym naraził się miejscowym nazistom. 12 listopada 1934 r. został proboszczem parafii w Oberschwarzach. Od kiedy w 1938 r. otrzymał od władz hitlerowskich zakaz nauczania w szkole, zajęcia z religii i przygotowania dzieci do Pierwszej Komunii Świętej i bierzmowania prowadził po kryjomu. Z odwagą wypowiadał się krytycznie na temat nazistowskich rządów. W sierpniu 1941 r. udzielił na łożu śmierci ostatniego namaszczenia funkcjonariuszowi NSDAP, który wcześniej odszedł od Kościoła katolickiego. Po ogłoszeniu tego faktu w następną niedzielę, 31 października 1941 r., na mszy św., został aresztowany pod zarzutem podburzania ludności i mimo starań wikariusza diecezji würzburskiej Franza Miltenbergera przebywał w więzieniu. 12 grudnia 1941 r. bez wyroku sądowego został umieszczony w obozie koncentracyjnym w Dachau i otrzymał numer 28876.
20 sierpnia 1942 r. o godz. 7.20 zmarł z wycieńczenia, po długotrwałym maltretowaniu przez SS-manów i morzeniu głodem. Został beatyfikowany 15 maja 2011 r. w katedrze w Würzburgu przez kard. Angelo Amato na polecenie papieża Benedykta XVI.