Określenie "Święci Czterej Koronowani" - wskutek zawiłej historii ich kultu - odnosi się obecnie do dwóch grup męczenników, obejmując łącznie 9 osób.
Pierwszą grupę męczenników tworzą Sewer (Sekundiusz), Sewerian, Karpofor i Wiktoryn. Wedle "Złotej legendy" imiona te nie zachowały się z czasów ich śmierci, ale dopiero po upływie wielu lat zostały objawione przez Boga. Określenie ich mianem Koronowanych wynika właśnie z braku informacji o ich imionach; używano tu więc starożytnego skojarzenia: męczennicy otrzymywali koronę świętości z Bożych rąk za wytrwanie w wierze. Zgodnie z tradycją tych czterech mężczyzn poniosło śmierć męczeńską w Rzymie lub w Castro Alba. Opis męczeństwa św. Sebastiana wspomina, że byli oni żołnierzami, którzy odmówili złożenia ofiary bożkowi Eskulapowi i zginęli z tego powodu z rozkazu cesarza Dioklecjana (284-305). Ich ciała pochowali papież Milcjades i św. Sebastian na cmentarzu świętych Marcelina i Piotra przy via Labicana.
Do drugiej grupy należą natomiast Klaudiusz, Kastor, Nikostrat i Symforian; nie do końca wiadomo, kiedy i w jakich okolicznościach dołączono do nich także Symplicjusza. Według przekazów byli oni kamieniarzami (lub rzeźbiarzami) z Sirmium. Ich praca zachwycała współczesnych; każde nowe dzieło rozpoczynali od znaku krzyża, a w trakcie pracy chętnie i głośno modlili się i śpiewali pobożne pieśni. Zginęli w Pannonii, kiedy odmówili uczczenia figury cesarza Dioklecjana i złożenia ofiary bóstwom rzymskim. Około 287 r. (inne przekazy mówią o roku 305) zostali oni skazani przez Dioklecjana na śmierć: zamknięto ich żywych w ołowianych trumnach i wrzucono do rzeki. Być może został z nimi zamordowany także Symplicjusz.
Obie grupy męczenników wspominane były przez wieki wspólnie w dniu 8 listopada. Obecnie ich wspomnienie zostało rozdzielone: pierwszą grupę męczenników wspomina się 8 sierpnia, drugą - 8 listopada.
Ich kult zaowocował także w sztuce i architekturze. W Rzymie, pomiędzy Koloseum a bazyliką św. Jana na Lateranie, znajduje się Bazylika Czterech Koronowanych. Pierwszy kościół został tu zbudowany w IV lub V wieku. Renowację przeprowadził papież Leon IV w IX wieku. Zniszczona podczas najazdu normańskiego w XI wieku, świątynia została odbudowana przez papieża Paschalisa II na początku XII wieku i konsekrowana w 1116 r. Do dziś jest to kościół tytularny - przydzielany przez papieża kardynałom-prezbiterom. W ten sposób kardynał staje się rzymskim proboszczem, członkiem Kościoła rzymskiego. Obecnie kardynałem Bazyliki Czterech Koronowanych w Rzymie jest emerytowany arcybiskup Los Angeles, kard. Roger Mahony.
Postacie Świętych Czterech Koronowanych namalował m.in. Mikołaj di Pietro Gerini (+ 1414) oraz Filippo Abbiati (+ 1715). Na zewnętrznych ścianach kościoła San Michele we Florencji pomiędzy łukami arkad znajdują się m.in. posągi Czterech Koronowanych autorstwa Nanniego di Banco, ufundowane przez gildię rzeźbiarzy.