W Tagorze w Numidii, obecnie w Algierze - św. Kryspiny, męczennicy. Była zamożną matroną, matką licznego potomstwa. Uwięziono ją, a potem stawiano przed prokonsulem w Thevesta. Zachowała niezmącony spokój i męstwo. Zniosła także tortury. Ścięto ją w roku 304. O jej wczesnym kulcie świadczył m.in. św. Augustyn.

W Londynie - św. Jana Almonda, męczennika. Po pobycie w Irlandii wstąpił do seminarium w Reims, stamtąd zaś udał się do Rzymu. W roku 1602 rozpoczął swe ukryte posługiwanie kapłańskie w ojczyźnie. Aresztowano go w dziesięć lat później. Długo próbowano go skłonić do podpisania deklaracji supremacyjnej. Uduszono go i zaraz potem poćwiartowano w roku 1612. Razem z innymi kanonizował go w roku 1970 Paweł VI.

oraz:

bł. Bartłomieja, zakonnika (+ 1495); św. Dalmacjusza z Pawii, biskupa i męczennika (+ III w.); św. Jana, biskupa (+ IX w.); świętych męczenników Juliusza, Potamii, Kryspina, Feliksa i Gratusa (+ 304); św. Mikołaja Stensena, prezbitera (+ 1686); św. Nicecjusza (+ 561); św. Pelina, biskupa i męczennika (+ poł. IV w.)