V. † Deus, in adiutórium meum inténde.
R. Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc et semper,
et in sæcula sæculórum. Amen.
1 Vexílla regis pródeunt,
fulget crucis mystérium,
quo carne carnis cónditor
suspénsus est patíbulo;
2 Quo, vulnerátus ínsuper
mucróne diro lánceæ,
ut nos laváret crímine,
manávit unda et sánguine.
3 Arbor decóra et fúlgida,
ornáta regis púrpura,
elécta digno stípite
tam sancta membra tángere!
4 Beáta, cuius brácchiis
sæcli pepéndit prétium;
statéra facta est córporis
prædam tulítque tártari.
5 Salve, ara, salve, víctima,
de passiónis glória,
qua vita mortem pértulit
et morte vitam réddidit!
6 O crux, ave, spes única!
hoc passiónis témpore
piis adáuge grátiam
reísque dele crímina.
7 Te, fons salútis, Trínitas,
colláudet omnis spíritus;
quos per crucis mystérium
salvas, fove per sæcula. Amen.
Ant. 1
Percússum et humiliátum exaltávit Deus déxtera sua.
Psalmus 109, 1-5. 7
Messias rex et sacerdos
Oportet illum regnare, donec ponat omnes inimicos sub pedibus eius (1 Cor 15, 25)
Dixit Dóminus Dómino meo: *
"Sede a dextris meis,
donec ponam inimícos tuos *
scabéllum pedum tuórum".
Virgam poténtiæ tuæ emíttet Dóminus ex Sion: *
domináre in médio inimicórum tuórum.
Tecum principátus in die virtútis tuæ, †
in splendóribus sanctis, *
ex útero ante lucíferum génui te.
Iurávit Dóminus et non pænitébit eum: *
"Tu es sacérdos in ætérnum secúndum órdinem Melchísedech".
Dóminus a dextris tuis, *
conquassábit in die iræ suæ reges.
De torrénte in via bibet, *
proptérea exaltábit caput.
Glória Patri, et Fílio, *
et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc et semper, *
et in sæcula sæculórum. Amen.
Ant.
Percússum et humiliátum exaltávit Deus déxtera sua.
Ant. 2
Sanguis Christi emúndat nos ad serviéndum Deo vivénti.
Psalmus 113 B
Laus veri Dei
Conversi estis ad Deum a simulacris, servire Deo vivo et vero (1 Th 1, 9)
Non nobis, Dómine, non nobis, †
sed nómini tuo da glóriam, *
super misericórdia tua et veritáte tua.
Quare dicent gentes: *
"Ubi est Deus eórum?"
Deus autem noster in cælo, *
ómnia quæcúmque vóluit, fecit.
Simulácra géntium argéntum et aurum, *
ópera mánuum hóminum.
Os habent, et non loquéntur, *
óculos habent, et non vidébunt.
Aures habent, et non áudient, *
nares habent, et non odorábunt.
Manus habent, et non palpábunt, †
pedes habent, et non ambulábunt; *
non clamábunt in gútture suo.
Símiles illis erunt, qui fáciunt ea, *
et omnes qui confídunt in eis.
Domus Israel sperávit in Dómino, *
adiutórium eórum et scutum eórum est.
Domus Aaron sperávit in Dómino, *
adiutórium eórum et scutum eórum est.
Qui timent Dóminum speravérunt in Dómino, *
adiutórium eórum et scutum eórum est.
Dóminus memor fuit nostri, *
et benedícet nobis.
Benedícet dómui Israel, *
benedícet dómui Aaron.
Benedícet ómnibus qui timent Dóminum, *
pusíllis cum maióribus.
Adíciat Dóminus super vos, *
super vos et super fílios vestros.
Benedícti vos a Dómino, *
qui fecit cælum et terram.
Cæli, cæli sunt Dómino, *
terram autem dedit fíliis hóminum.
Non mórtui laudábunt te, Dómine, *
neque omnes qui descéndunt in siléntium.
Sed nos qui vívimus, benedícimus Dómino *
ex hoc nunc et usque in sæculum.
Glória Patri, et Fílio, *
et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc et semper, *
et in sæcula sæculórum. Amen.
Ant.
Sanguis Christi emúndat nos ad serviéndum Deo vivénti.
Ant. 3
Peccáta nostra ipse pértulit in córpore suo super lignum, ut, peccátis mórtui, iustítiæ vivámus.
Canticum (1 Petr 2, 21-24)
De passione voluntaria servi Dei, Christi
Christus passus est pro nobis †
vobis relínquens exémplum, *
ut sequámini vestígia eius;
qui peccátum non fecit, *
nec invéntus est dolus in ore eius;
qui cum maledicerétur, non maledicébat, †
cum paterétur, non comminabátur, *
tradébat autem iudicánti se iniúste;
qui peccáta nostra ipse pértulit *
in córpore suo super lignum,
ut, peccátis mórtui, iustítiæ vivámus: *
cuius livóre sanáti estis.
Glória Patri, et Fílio, *
et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc et semper, *
et in sæcula sæculórum. Amen.
Ant.
Peccáta nostra ipse pértulit in córpore suo super lignum, ut, peccátis mórtui, iustítiæ vivámus.
