Garść informacji:

Franciszek urodził się w 1506 r. w Navarra (Hiszpania), na Sorbonie w Paryżu poznał św. Ignacego Loyolę. Po święceniach kapłańskich w 1537 r. w Wenecji rozpoczął swą posługę w Rzymie. Na usilną prośbę króla Portugalii w 1541 r. został wysłany na misje do Indii: wyruszył w podróż z krzyżem, brewiarzem i drobnymi rzeczami osobistymi. W Goa rozpoczął swoja misję pośród chorych, biednych i dzieci, nazywany przez nich "Wielkim Ojcem". Potrafił podjąć każde ryzyko, przekonany, że "ufność Bogu jest najlepszym lekarstwem na wszelkie trudy". Udał się również do Japonii, gdzie, bez znajomości języka i obyczajów, nawrócił niewielką liczbę osób, które nazywał "słodyczą swojej duszy". Jego marzenie ewangelizacji Chin rozwiało się z powodu śmierci, która go zabrała w 1552 r. na wyspie Sancian, gdy oczekiwał na statek. Papież Grzegorz XV w 1622 r. zaliczył go w poczet świętych.
Św. Kasper del Bufalo, który w dzieciństwie został zachowany od poważnego zagrożenia ślepotą za wstawiennictwem św. Franciszka Ksawerego, żywił szczególne nabożeństwo do tego wielkiego misjonarza, obrał go sobie za wzorzec dla swojego życia i wybrał go na patrona swego zgromadzenia misyjnego.
Również św. Maria De Mattias zechciała obrać "chwalebnego świętego Franciszka Ksawerego opiekunem Instytutu", co napisała w Regule z 1838 i z 1857 roku. Adoratorki Krwi Chrystusa nadal oddają jemu cześć i wzywają go jako Patrona.