Chwała Ojcu i Synowi, i Duchowi Świętemu.
i na wieki wieków. Amen. Alleluja.
Powyższe teksty opuszcza się, jeśli tę Godzinę poprzedza Wezwanie.
1 Otwórz się, niebo pokryte chmurami,
I Sprawiedliwy niech zejdzie z obłoków
Jak deszcz ożywczy, co zwilży pustynię
Każdego serca.
2 Otwórz się, ziemio, i wydaj swój Owoc
Zrodzony z Ojca i czystej Dziewicy,
Gdyż On przyniesie zbawienie i pokój
Całemu światu.
3 Przyjdź, Pojednanie, już więcej nie zwlekaj;
Niech Twa obecność przywróci nam łaskę,
I wprowadź wszystkich znużonych wędrowców
Do domu Ojca.
4 Znak Twój na niebie zabłyśnie narodom
Gdy znów nadejdziesz, by sądzić sumienia;
Pamiętaj wtedy, żeś mieszkał wcielony
Pomiędzy nami.
5 Boży Baranku, czekamy na Ciebie
I pieśnią chwały wielbimy Twą dobroć;
Sławimy również i Ojca, i Ducha
W jedności z Tobą. Amen.
1 ant.
Uraduj swego sługę, Panie, * ku Tobie wznoszę moją duszę.
Psalm 86
O pomoc w przeciwnościach
Błogosławiony Bóg, który nas pociesza w każdym naszym utrapieniu (2 Kor 1, 3)
Nakłoń swe ucho i wysłuchaj mnie, Panie, *
bo biedny jestem i ubogi.
Strzeż mojej duszy, bo jestem pobożny, *
zbaw sługę Twego, który ufa Tobie.
Ty jesteś moim Bogiem,
Panie, zmiłuj się nade mną, *
bo nieustannie wołam do Ciebie.
Uraduj duszę swego sługi, *
ku Tobie, Panie, wznoszę moją duszę.
Tyś bowiem, Panie, dobry i łaskawy, *
pełen łaski dla wszystkich, którzy Cię wzywają.
Wysłuchaj, Panie, modlitwę moją *
i zważ na głos mojej prośby.
W dniu utrapienia wołam do Ciebie, *
ponieważ Ty mnie wysłuchasz.
Nie ma wśród bogów równego Tobie, Panie, *
ani Twemu dziełu inne nie dorówna.
Przyjdą wszystkie ludy przez Ciebie stworzone
i Tobie, Panie, oddadzą pokłon, *
będą sławiły Twe imię.
Bo Ty jesteś wielki i czynisz cuda, *
tylko Ty jesteś Bogiem.
Naucz mnie, Panie, Twej drogi,
bym postępował według Twojej prawdy, *
nakłoń me serce, by lękało się Twego imienia.
Będę Cię wielbił z całego serca, Panie mój i Boże, *
i na wieki będę sławił Twoje imię.
Bo wielkie było dla mnie Twoje miłosierdzie, *
a życie moje wyrwałeś z głębin Otchłani.
Boże, pyszni przeciw mnie powstali
i zgraja zuchwalców czyha na me życie, *
a nie mają oni względu na Ciebie.
Ale Tyś, Panie, Bogiem łaski i miłosierdzia, *
do gniewu nieskory, łagodny i bardzo wierny.
Wejrzyj na mnie i zmiłuj się nade mną,
siły swej udziel słudze Twojemu, *
ocal syna swojej służebnicy!
Daj mi znak dobroci,
aby ujrzeli ze wstydem ci, którzy mnie nienawidzą, *
żeś Ty, Panie, mnie wspomógł i pocieszył.
Chwała Ojcu i Synowi, *
i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, *
i na wieki wieków. Amen.
Ant.
Uraduj swego sługę, Panie, / ku Tobie wznoszę moją duszę.
2 ant.
Boże, nasz Zbawco, * napełniasz ziemię radością.
Psalm 65
Podzięka za urodzaje
Zrozum, że Syjonem jest miasto w niebiosach (Orygenes)
Ciebie, Boże, należy wielbić na Syjonie, *
Tobie dopełnić ślubów.
Do Ciebie, który próśb wysłuchujesz, *
wszelki śmiertelnik przychodzi, wyznając swoje grzechy.
Przygniatają nas nasze winy, *
a Ty je odpuszczasz.
Szczęśliwy, kogo wybierasz i przygarniasz, *
on mieszka w Twoich pałacach.
Niech nasycą nas dobra Twego domu, *
świętość Twojego przybytku.
Cudami Twojej sprawiedliwości
odpowiadasz nam, Boże, nasz Zbawco, *
nadziejo wszystkich krańców ziemi i mórz dalekich.
Ty swą mocą utwierdzasz góry, *
jesteś opasany potęgą.
Uśmierzasz burzliwy szum morza, *
huk jego fal, zgiełk narodów.
Z powodu Twych cudów przejęci są trwogą
mieszkańcy krańców ziemi; *
Ty ją napełniasz radością od wschodu do zachodu.
Nawiedziłeś i nawodniłeś ziemię, *
wzbogaciłeś ją obficie.
Strumień Boży wezbrał wodami,
przygotowałeś im zboże *
i tak uprawiłeś ziemię:
Nawodniłeś jej bruzdy, wyrównałeś jej skiby, *
spulchniłeś ją deszczami i pobłogosławiłeś plonom.
Rok uwieńczyłeś swoimi dobrami, *
tam, gdzie przejdziesz, wzbudzasz urodzaje.
Stepowe pastwiska są pełne rosy, *
a wzgórza przepasane weselem,
Łąki się stroją trzodami,
doliny okrywają się zbożem, *
razem śpiewają i wznoszą okrzyki radości.
Chwała Ojcu i Synowi, *
i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, *
i na wieki wieków. Amen.
Ant.
Boże, nasz Zbawco, / napełniasz ziemię radością.
3 ant.
Pan daje śmierć i życie, * poniża i wywyższa.
Pieśń (1 Sm 2, 1-10)
Bóg radością pokornych
Strącił władców z tronu, a wywyższył pokornych. Głodnych nasycił dobrami (Łk 1, 52-53)
Moje serce raduje się w Panu, *
dzięki Niemu moc moja wzrasta.
Szeroko się otwarły me usta przeciw moim wrogom, *
bo cieszyć się mogę Twoją pomocą.
Nikt nie jest tak święty jak Ty, Panie,
bowiem poza Tobą nie ma nikogo, *
prócz naszego Boga nie ma innej opoki.
Nie powtarzajcie słów pełnych pychy, *
niech mowa harda z ust waszych nie wychodzi,
Gdyż Pan jest Bogiem wszechwiedzącym *
i On waży uczynki.
Łuk potężnych się łamie, *
a mocą przepasują się słabi.
Syci za chleb się najmują, *
głodni zaś odpoczywają.
Siedmioro rodzi niepłodna, *
a więdnie wielodzietna.
Pan daje śmierć i życie, *
wtrąca do Otchłani i z niej wyprowadza.
Pan czyni ubogim lub bogatym, *
poniża i wywyższa.
Biedaka z prochu podnosi, *
z błota dźwiga nędzarza,
By wśród książąt go posadzić *
i dać mu tron chwały.
Fundamenty ziemi należą do Pana *
i na nich świat On położył.
On strzeże kroków swoich wiernych,
grzesznicy zaś zginą w ciemnościach, *
bo nie własną siłą człowiek zwycięża.
Pan wniwecz obraca opornych *
i przeciw nim grzmi na niebiosach.
Pan sądzi krańce ziemi,
króla obdarza potęgą *
i wywyższa moc swego Pomazańca.
Chwała Ojcu i Synowi, *
i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, *
i na wieki wieków. Amen.
Ant.
Pan daje śmierć i życie, / poniża i wywyższa.
4 ant.
Dobrze jest wysławiać Pana, * bo wielki jest i potężny.
Psalm 147 A
Boża potęga i dobroć
Ciebie, Boże, chwalimy, Ciebie, Panie, wysławiamy
Chwalcie Pana, bo dobrze jest śpiewać psalmy Bogu, *
słodko jest Go wysławiać.
Pan buduje Jeruzalem, *
gromadzi rozproszonych z Izraela.
On leczy złamanych na duchu *
i przewiązuje ich rany.
On liczy wszystkie gwiazdy *
i każdej imię nadaje.
Nasz Pan jest wielki i potężny, *
a Jego mądrość niewypowiedziana.
Pan dźwiga pokornych, *
karki grzeszników zgina do ziemi.
Śpiewajcie Panu pieśń dziękczynną, *
Bogu naszemu grajcie na harfie.
On niebo chmurami osłania, *
przygotowuje deszcz dla ziemi,
Wzgórza trawą pokrywa *
i ziołami, które służą ludziom.
On bydłu pokarm daje, *
pisklętom kruka to, o co wołają.
Nie kocha się w sile rumaka *
ani w potędze męża.
Upodobał sobie tych, którzy cześć Mu oddają, *
którzy ufają Jego dobroci.
Chwała Ojcu i Synowi, *
i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze,
i na wieki wieków. Amen.
Ant.
Dobrze jest wysławiać Pana, / bo wielki jest i potężny.