K. Boże, wejrzyj ku wspomożeniu memu.
W. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu.
Chwała Ojcu i Synowi, i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze,
i na wieki wieków. Amen. Alleluja.
1 Twórco gwiaździstych przestworzy
I wieczne światło wierzących,
Chryste, coś wszystko odkupił,
Wysłuchaj naszą modlitwę.
2 Zdjęty litością nad światem,
Któremu śmierć zagrażała,
Jego zbawieniem się stałeś
I uzdrowiłeś z niemocy.
3 Świat już pogrążał się w mroku,
Lecz Ty jak słońce promienne
Z łona Dziewicy wyszedłeś,
Zrodzony przez Nią w czystości.
4 Byty niebiańskie i ziemskie,
Posłuszne Twoim rozkazom,
Hołd Ci składają w pokorze
I sławią Twoją potęgę.
5 Ciebie, Najświętszy, prosimy:
Nim przyjdziesz sądzić sumienia,
Obroń nas w życiu doczesnym
Od przewrotności szatana.
6 Chryste, nasz Królu łagodny,
Niech Tobie z Ojcem i Duchem
Pieśń uwielbienia rozbrzmiewa
I chwała będzie na wieki. Amen.
1 ant.
Poślij, Panie, Baranka, Władcę ziemi, * z odległej pustyni aż do góry Syjonu.
Psalm 23
Dobry Pasterz
Paść ich będzie Baranek i poprowadzi ich do źródeł wód życia (Ap 7, 17)
Pan jest moim pasterzem, niczego mi nie braknie, *
pozwala mi leżeć na zielonych pastwiskach.
Prowadzi mnie nad wody, gdzie odpocząć mogę, *
orzeźwia moją duszę.
Wiedzie mnie po ścieżkach właściwych *
przez wzgląd na swoją chwałę.
Chociażbym przechodził przez ciemną dolinę, *
zła się nie ulęknę, bo Ty jesteś ze mną.
Kij Twój i laska pasterska *
są moją pociechą.
Stół dla mnie zastawiasz *
na oczach moich wrogów,
Namaszczasz mi głowę olejkiem, *
kielich mój pełny po brzegi.
Dobroć i łaska pójdą w ślad za mną *
przez wszystkie dni życia.
I zamieszkam w domu Pana *
po najdłuższe czasy.
Chwała Ojcu i Synowi, *
i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, *
i na wieki wieków. Amen.
Ant.
Poślij, Panie, Baranka, Władcę ziemi, / z odległej pustyni aż do góry Syjonu.
2 ant.
Żyjmy sprawiedliwie i pobożnie, * oczekując błogosławionej nadziei / i przyjścia naszego Pana.
Psalm 138
Dziękczynienie
Wniosą królowie ziemi swój przepych do Miasta Świętego (por. Ap 21, 24)
Będę Cię sławił z całego serca, Panie, *
bo usłyszałeś słowa ust moich.
Będę psalm Ci śpiewał wobec aniołów, *
pokłon Ci oddam w Twoim świętym przybytku.
I będę sławił Twe imię
za łaskę i wierność Twoją, *
bo ponad wszystko wywyższyłeś Twe imię i obietnicę.
Wysłuchałeś mnie, kiedy Cię wzywałem, *
pomnożyłeś moc mojej duszy.
Wszyscy królowie ziemi będą dziękować Tobie, Panie, *
gdy usłyszą słowa ust Twoich.
I będą opiewać drogi Pana: *
"Zaprawdę, chwała Pana jest wielka!"
Zaprawdę, Pan jest wzniosły,
patrzy łaskawie na pokornego, *
pyszałka zaś dostrzega z daleka.
Gdy chodzę wśród utrapienia, Ty podtrzymujesz me życie,
wyciągasz swoją rękę przeciw gniewowi mych wrogów, *
wybawia mnie Twoja prawica.
Pan za mnie wszystkiego dokona.
Panie, Twa łaska trwa na wieki, *
nie porzucaj dzieła rąk swoich!
Chwała Ojcu i Synowi, *
i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, *
i na wieki wieków. Amen.
Ant.
Żyjmy sprawiedliwie i pobożnie, / oczekując błogosławionej nadziei / i przyjścia naszego Pana.
3 ant.
Pan wyjdzie ze swojej świątyni, * przyjdzie, aby lud swój zbawić.
Psalm 24
Pan wkracza do świątyni
Bramy niebios zostały otwarte dla Chrystusa ze względu na wywyższenie Jego ludzkiej natury (św. Ireneusz)
Do Pana należy ziemia i wszystko, co ją napełnia, *
świat cały i jego mieszkańcy.
Albowiem On go na morzach osadził *
i utwierdził ponad rzekami.
Kto wstąpi na górę Pana, *
kto stanie w Jego świętym miejscu?
Człowiek rąk nieskalanych i czystego serca,
którego dusza nie lgnęła do marności *
i nie przysięgał kłamliwie.
On otrzyma błogosławieństwo od Pana, *
i zapłatę od Boga, swego Zbawcy.
Oto pokolenie tych, którzy Go szukają, *
którzy szukają oblicza Boga Jakuba.
Bramy, podnieście swe szczyty,
unieście się, odwieczne podwoje, *
aby mógł wkroczyć Król chwały!
"Któż jest tym Królem chwały?"
Pan dzielny i potężny, *
Pan potężny w boju.
Bramy, podnieście swe szczyty,
unieście się, odwieczne podwoje, *
aby mógł wkroczyć Król chwały!
"Kto jest tym Królem chwały?" *
Pan Zastępów, On jest Królem chwały.
Chwała Ojcu i Synowi, *
i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, *
i na wieki wieków. Amen.
Ant.
Pan wyjdzie ze swojej świątyni, / przyjdzie, aby lud swój zbawić.
4 ant.
Nie było przede Mną innego Boga * ani po Mnie nie będzie: / każde kolano przede Mną się zegnie / i wszelki język będzie Mnie wysławiał.
Pieśń (Hbr 5, 5. 7-9)
Chrystus Arcykapłan
Chrystus nie sam siebie okrył sławą *
przez to, że stał się Arcykapłanem.
Ale uczynił to Ten, który powiedział do Niego: *
"Ty jesteś moim Synem, Jam Cię dziś zrodził".
Za dni ciała swego, *
z głośnym wołaniem i płaczem
Zanosił On gorące prośby i błagania
do Tego, który mógł Go wybawić od śmierci *
i został wysłuchany dzięki swej uległości.
A chociaż był Synem, *
nauczył się posłuszeństwa przez to, co wycierpiał.
A gdy wszystko wykonał,
stał się sprawcą wiecznego zbawienia *
dla wszystkich, którzy Go słuchają.
Chwała Ojcu i Synowi, *
i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, *
i na wieki wieków. Amen.
Ant.
Nie było przede Mną innego Boga / ani po Mnie nie będzie: / każde kolano przede Mną się zegnie / i wszelki język będzie Mnie wysławiał.