.:ILG:. - 31 grudnia 2024: GODZINA CZYTAŃ

Kolor szat:	Wtorek, 31 grudnia 2024 I tydzień psałterza VII dzień Oktawy Narodzenia Pańskiego

Godzina Czytań

Możliwość wydruku dostępna wyłącznie
dla użytkowników wersji premium

W wersji PREMIUM dostępne jest nagranie tej Godziny w formacie MP3
(lewy górny róg strony).

K. † Boże, wejrzyj ku wspomożeniu memu.

W. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu.

Chwała Ojcu i Synowi, i Duchowi Świętemu.

Jak była na początku, teraz i zawsze,

i na wieki wieków. Amen. Alleluja.

Powyższe teksty opuszcza się, jeśli tę Godzinę poprzedza Wezwanie.

HYMN

LG tom I: Narodzenie Pańskie I, str. 351; LG skrócone: Narodzenie Pańskie I, str. 135

W wersji PREMIUM znajdziesz tutaj propozycję melodii oraz plik mp3 z jej wykonaniem.

1 Chryste, coś Bóstwa jest blaskiem odwiecznym,

Przychodzisz do nas jako światło życia;

Lekiem się stałeś dla ludzi schorzałych,

Bramą zbawienia.

2 Dziś cała ziemia rozbrzmiewa pieśniami

Anielskich chórów, które wielbią Ojca,

Nam zaś zwiastują odnowę i pokój

Pełen wesela.

3 Synu Przeczystej Dziewicy i Matki,

Spoczywasz w żłobie mimo swej wszechmocy;

Spraw, by na świecie uznano Twą władzę,

Jezu najmilszy.

4 Rodzisz się, Panie, by niebo dać ludziom,

A jako człowiek jednym z nas się stałeś;

Oświeć umysły i serca pociągnij

Więzią miłości.

5 Razem z głosami anielskich zastępów

Radosnym hymnem wysławiamy Boga:

Chwała niech będzie i Tobie, i Ojcu

Z Duchem miłości. Amen.

PSALMODIA

Antyfony - LG tom I: 31 XII, str. 415-418; LG skrócone: 31 XII, str. 172
Psalmy - LG tom I: 31 XII, str. 415-418; LG skrócone: Psałterz, str. 970. 887.
1000-1001

W wersji PREMIUM znajdziesz tutaj propozycję melodii oraz plik mp3 z jej wykonaniem.

1 ant. Niech się radują niebiosa i ziemia weseli * przed obliczem Pana, bo już przyszedł.

Psalm 96
Śpiewajcie Panu pieśń nową

Śpiewają jakby pieśń nową przed tronem w obecności Baranka (por. Ap 14, 3)

Śpiewajcie Panu pieśń nową, *

śpiewaj Panu, ziemio cała.

Śpiewajcie Panu, sławcie Jego imię, *

każdego dnia głoście Jego zbawienie.

Głoście Jego chwałę wśród wszystkich narodów, *

rozgłaszajcie cuda Jego pośród wszystkich ludów.

Wielki jest Pan, godzien wszelkiej chwały, *

budzi trwogę najwyższą, większą niż inni bogowie.

Bo wszyscy bogowie pogan są tylko ułudą, *

Pan zaś stworzył niebiosa.

Przed Nim kroczą majestat i piękno, *

a potęga i blask w Jego przybytku.

Oddajcie Panu, rodziny narodów, *

oddajcie Panu chwałę i uznajcie Jego potęgę.

Oddajcie Panu chwałę należną Jego imieniu, *

przynieście dary i wejdźcie na Jego dziedzińce.

Uwielbiajcie Pana w świętym przybytku; *

zadrżyj, ziemio cała, przed Jego obliczem.

Głoście wśród ludów, że Pan jest królem, †

On świat tak utwierdził, że się nie zachwieje, *

będzie sprawiedliwie sądził ludy.

Niech się radują niebiosa i ziemia weseli, *

niech szumi morze i wszystko, co je napełnia.

Niech się cieszą pola i wszystko, co na nich rośnie, *

niech wszystkie drzewa w lasach wykrzykują z radości

Przed obliczem Pana, który już się zbliża, *

który już się zbliża, by osądzić ziemię.

On będzie świat sądził sprawiedliwie, *

a ludy według swej prawdy.

Chwała Ojcu i Synowi, *

i Duchowi Świętemu.

Jak była na początku, teraz i zawsze, *

i na wieki wieków. Amen.

Ant. Niech się radują niebiosa i ziemia weseli / przed obliczem Pana, bo już przyszedł.

2 ant. Światło wzeszło dla sprawiedliwego * i radość dla ludzi prawego serca. / Alleluja.

Psalm 97
Chwała Boga Sędziego

Ten psalm wyraża zbawienie świata i wiarę wszystkich narodów w Boga (św. Atanazy)

Pan króluje, wesel się, ziemio, *

radujcie się, liczne wyspy!

Obłok i ciemność wokół Niego, *

prawo i sprawiedliwość podstawą Jego tronu.

Przed Jego obliczem idzie ogień *

i dokoła pożera nieprzyjaciół Jego.

Jego błyskawice wszechświat rozświetlają, *

a ziemia drży na ten widok.

Góry jak wosk topnieją przed obliczem Pana, *

przed obliczem Władcy całej ziemi.

Jego sprawiedliwość rozgłaszają niebiosa *

i wszystkie ludy widzą Jego chwałę.

Niech zawstydzą się wszyscy, którzy czczą posągi †

i chlubią się bożkami. *

Niech wszystkie bóstwa hołd Mu oddają!

Słyszy o tym i cieszy się Syjon, †

radują się miasta Judy *

z Twoich wyroków, o Panie.

Ponad całą ziemią Tyś bowiem wywyższony *

i nieskończenie wyższy od wszystkich bogów.

Pan tych miłuje, którzy zła nienawidzą, †

On strzeże dusz świętych swoich, *

wydziera je z rąk grzeszników.

Światło wschodzi dla sprawiedliwego *

i radość dla ludzi prawego serca.

Weselcie się w Panu, sprawiedliwi, *

i sławcie Jego święte imię.

Chwała Ojcu i Synowi, *

i Duchowi Świętemu.

Jak była na początku, teraz i zawsze, *

i na wieki wieków. Amen.

Ant. Światło wzeszło dla sprawiedliwego / i radość dla ludzi prawego serca. / Alleluja.

3 ant. Pan okazał * swoje zbawienie. / Alleluja.

Psalm 98
Chwała Bogu, Zbawcy świata

Ten psalm ukazuje pierwsze przyjście Pana i wiarę wszystkich narodów (św. Atanazy)

Śpiewajcie Panu pieśń nową, *

albowiem uczynił cuda.

Zwycięstwo Mu zgotowała Jego prawica *

i święte ramię Jego.

Pan okazał swoje zbawienie, *

na oczach pogan objawił swą sprawiedliwość.

Wspomniał na dobroć i na wierność swoją *

dla domu Izraela.

Ujrzały wszystkie krańce ziemi *

zbawienie Boga naszego.

Wołaj z radości na cześć Pana, cała ziemio, *

cieszcie się, weselcie i grajcie.

Śpiewajcie Panu przy wtórze cytry, *

przy wtórze cytry i przy dźwięku harfy.

Przy trąbach i przy głosie rogu *

na oczach Pana, Króla, się radujcie.

Niech szumi morze i wszystko, co w nim żyje, *

krąg ziemi i jego mieszkańcy.

Rzeki niech klaszczą w dłonie, *

góry niech razem wołają z radości

W obliczu Pana, który nadchodzi, *

aby osądzić ziemię.

On będzie sądził świat sprawiedliwie *

i ludy według słuszności.

Chwała Ojcu i Synowi, *

i Duchowi Świętemu.

Jak była na początku, teraz i zawsze, *

i na wieki wieków. Amen.

Ant. Pan okazał swoje zbawienie. / Alleluja.

Werset - LG tom I: 31 XII, str. 418; LG skrócone: 31 XII, str. 172

K. W tych ostatecznych dniach Bóg przemówił do nas przez Syna.

W. Przez Niego też stworzył wszechświat.

Jeżeli poniżej nie wyświetliły się teksty czytań i Te Deum, kliknij tutaj i przeładuj tę stronę
(dotyczy głównie użytkowników urządzeń mobilnych).

I CZYTANIE

LG tom I: 31 XII, str. 418-419

Z Listu św. Pawła Apostoła

do Kolosan

2, 4-15

Nasza wiara w Chrystusa

Bracia! Mówię o tym, by was nikt nie zwodził pozornym dowodzeniem. Choć bowiem ciałem jestem daleko, to jednak duchem jestem z wami, z radością dostrzegając wasz ład i stałość waszej wiary w Chrystusa.

Jak więc przejęliście naukę o Chrystusie Jezusie jako Panu, tak dalej w Nim postępujcie: zapuśćcie w Niego korzenie i na Nim dalej się budujcie, i umacniajcie się w wierze, jak was nauczono, pełni wdzięczności.

Baczcie, aby ktoś was nie zagarnął w niewolę przez tę filozofię będącą wierutnym oszustwem, opartą na ludzkiej tylko tradycji, na żywiołach świata, a nie na Chrystusie.

W Nim bowiem mieszka cała Pełnia: Bóstwo na sposób ciała, a zostaliście napełnieni w Nim, który jest Głową wszelkiej Zwierzchności i Władzy.

I w Nim też otrzymaliście obrzezanie, nie z ręki ludzkiej, lecz Chrystusowe obrzezanie, polegające na zupełnym wyzbyciu się grzesznego ciała, jako razem z Nim pogrzebani w chrzcie, w którym też razem zostaliście wskrzeszeni przez wiarę w moc Boga, który Go wskrzesił. I was, umarłych na skutek występków i "nieobrzezania" waszego grzesznego ciała, razem z Nim przywrócił do życia. Darował nam wszystkie występki, skreślił zapis dłużny, przygniatający nas nakazami.

To właśnie, co było naszym przeciwnikiem, usunął z drogi przygwoździwszy do krzyża. Dzięki Niemu po rozbrojeniu Zwierzchności i Władz jawnie wystawił je na pokaz, powiódłszy je w triumfalnym pochodzie.

Z Listu

św. Pawła Apostoła do Kolosan

2, 4-15

Nasza wiara w Chrystusa

Bracia, mówię o tym, by was nikt nie zwodził pozornym dowodzeniem. Choć bowiem ciałem jestem daleko, to jednak duchem jestem z wami, z radością dostrzegając wasz ład i stałość waszej wiary w Chrystusa.

Jak więc przejęliście naukę o Chrystusie Jezusie jako Panu, tak dalej w Nim postępujcie: zapuśćcie [w Nim] korzenie i na Nim dalej się budujcie, i umacniajcie się w wierze, jak was nauczono, pełni wdzięczności. Baczcie, aby ktoś was nie zagarnął w niewolę przez tę filozofię będącą wierutnym oszustwem, opartą na ludzkiej tylko tradycji, na żywiołach świata, a nie na Chrystusie. W Nim bowiem mieszka cała Pełnia: Bóstwo na sposób ciała, a zostaliście napełnieni w Nim, który jest Głową wszelkiej Zwierzchności i Władzy. I w Nim też otrzymaliście obrzezanie, nie z ręki ludzkiej, lecz Chrystusowe obrzezanie, polegające na zupełnym wyzbyciu się grzesznego ciała, jako razem z Nim pogrzebani w chrzcie, w którym też razem zostaliście wskrzeszeni przez wiarę w moc Boga, który Go wskrzesił. I was, umarłych na skutek występków i "nieobrzezania" waszego [grzesznego] ciała, razem z Nim przywrócił do życia. Darował nam wszystkie występki, skreślił zapis dłużny, przygniatający nas nakazami. To właśnie, co było naszym przeciwnikiem, usunął z drogi, przygwoździwszy do krzyża. Dzięki Niemu po rozbrojeniu Zwierzchności i Władz jawnie wystawił [je] na pokaz, powiódłszy je w triumfalnym pochodzie.

RESPONSORIUM	Kol 2, 9. 10. 12
W. W Chrystusie mieszka cała Pełnia: † Bóstwo na sposób ciała. * On jest Głową wszelkiej Zwierzchności i Władzy. K. Razem z Nim jesteśmy pogrzebani w chrzcie, w którym też razem zostaliśmy wskrzeszeni przez wiarę w moc Boga. W. On jest Głową wszelkiej Zwierzchności i Władzy. II CZYTANIE LG tom I: 31 XII, str. 419-421 Z kazania św. Leona Wielkiego, papieża (Kazanie 6 na Narodzenie Pańskie, 2-3) Narodziny Pana to narodziny pokoju Okres dziecięctwa, którego nie zawahał się przyjąć majestat Syna Bożego, z biegiem lat przeszedł w pełną dojrzałość, a wraz z męką i chwalebnym zmartwychwstaniem minęło i Jego życie, którego poniżenie przyjął dla nas. Jednakże dzisiejsza uroczystość uobecnia nam świętą tajemnicę przyjścia na świat Jezusa zrodzonego z Maryi Dziewicy; czcząc zaś narodziny naszego Zbawiciela, obchodzimy też i nasze narodzenie się do nowego życia. Przyjście Chrystusa daje bowiem początek ludowi chrześcijańskiemu, a narodziny Tego, który jest głową tego ludu, są też i narodzinami ciała. Wprawdzie każdy z powołanych ma swoje odrębne miejsce w tym ciele, a z biegiem czasu powstają ciągle nowe pokolenia dzieci Kościoła, to jednak wszyscy wierni, jako całość, wywodzą się z jednego źródła chrzcielnego: wszyscy oni są współukrzyżowani z Chrystusem w Jego męce; z Nim w zmartwychwstaniu razem wskrzeszeni, a we wniebowstąpieniu umieszczeni po prawicy Ojca; tak też i w tych narodzinach są w Nim wespół zrodzeni. Ktokolwiek bowiem z wierzących w jakiejkolwiek części świata zostaje odrodzony w Chrystusie, w tymże narodzeniu staje się nowym człowiekiem i dla niego zerwane są więzy łączące go dotychczas ze skażonym pokoleniem, z którego się wywodził. Jego pochodzenie nie jest już ziemskie, z ziemskiego ojca, lecz jest wszczepiony w Zbawiciela. On stał się Synem Człowieczym, abyśmy mogli stać się synami Bożymi. Gdyby się bowiem nie uniżył i nie zstąpił do nas, nikt z nas nie byłby w stanie wznieść się ku Niemu o własnej mocy. Już sama wielkość i wspaniałość udzielonego nam daru wymaga od nas godnego jej uczczenia. Apostoł nas poucza, że otrzymaliśmy nie ducha tego świata, lecz Ducha, który jest z Boga, abyśmy poznali dobra, jakimi Bóg nas obdarzył. Tylko ten, kto ofiaruje Bogu to, co sam od Niego otrzymał, oddaje należną Mu chwałę. A dla uczczenia dzisiejszego święta cóż bardziej odpowiedniego moglibyśmy wydobyć ze skarbca hojności Pańskiej - jak pokój - pierwszy dar zwiastowany przez chór anielski przy narodzeniu Pana? Albowiem to pokój rodzi synów Boga, ożywia miłość i stwarza jedność. On jest odpocznieniem świętych i zaciszem wieczności. Jego dobroczynne działanie odrywa ludzi od świata, a łączy ich z Bogiem. Ci więc, "którzy ani z krwi, ani z żądzy ciała, ani z woli męża, ale z Boga się narodzili", niech złożą Ojcu w darze zgodę właściwą dla synów wprowadzających pokój. Wszyscy, którzy zostali uznani za synów i stali się Jego członkami, niech zjednoczą się w Tym, który jest Pierworodnym wszelkiego stworzenia. Przyszedł On na świat nie po to, aby czynić swoją wolę, ale wolę Tego, który Go posłał. Bo łaską Ojca zostali przyjęci do dziedzictwa nie skłóceni i poróżnieni między sobą, ale jedno czujący i jedno miłujący. Ci, którzy zostali odrodzeni na obraz Chrystusa, powinni być jednego ducha. Narodziny Pana to narodziny pokoju. Bo tak mówi Apostoł: "On jest naszym pokojem, On, który obie części ludzkości uczynił jednością"; bo czy to Żydzi, czy poganie, "przez Niego w jednym Duchu mamy przystęp do Ojca".
RESPONSORIUM	Ef 2, 13-14. 17
W. Wy, którzy niegdyś byliście daleko, † staliście się bliscy przez krew Chrystusa. * On bowiem jest naszym pokojem, / ponieważ obie części ludzkości uczynił jednością. K. On, przyszedłszy, zwiastował pokój wam, którzyście daleko, i pokój tym, którzy są blisko. W. On bowiem jest naszym pokojem, ponieważ obie części ludzkości uczynił jednością. HYMN CIEBIE, BOŻE, CHWALIMY LG tom I: Części stałe, str. 573-576; LG skrócone: Części stałe, str. 698-701 Tekst oficjalny Tekst ludowy Ciebie, Boże, chwalimy, Ciebie, Panie, wysławiamy. Tobie, Ojcu Przedwiecznemu, wszystka ziemia cześć oddaje. Tobie wszyscy Aniołowie, Tobie niebiosa i wszystkie Moce: Tobie Cherubini i Serafini nieustannym głoszą pieniem: Święty, Święty, Święty Pan Bóg Zastępów! Pełne są niebiosa i ziemia majestatu chwały Twojej. Ciebie przesławny chór Apostołów, Ciebie Proroków poczet chwalebny, Ciebie wychwala Męczenników zastęp świetlany. Ciebie po wszystkiej ziemi wysławia Kościół święty: Ojca niezmierzonego majestatu, godnego uwielbienia, prawdziwego i Jedynego Twojego Syna, Świętego także Ducha Pocieszyciela. Tyś Królem chwały, o Chryste, Tyś Ojca Synem Przedwiecznym. Ty, dla zbawienia naszego biorąc człowieczeństwo, nie wahałeś się wstąpić w łono Dziewicy. Ty, skruszywszy żądło śmierci, otworzyłeś wierzącym królestwo niebios. Ty po prawicy Boga zasiadasz w Ojcowskiej chwale. Ty przyjdziesz jako Sędzia: tak wszyscy wierzymy. Błagamy Cię przeto: dopomóż swym sługom, których najdroższą Krwią odkupiłeś. Policz ich między świętych Twoich w wiekuistej chwale. Następującą część hymnu można według uznania opuścić: Zachowaj lud swój, o Panie, i błogosław dziedzictwu swojemu. I rządź nimi, i wywyższaj ich aż na wieki. Po wszystkie dni błogosławimy Ciebie I wysławiamy imię Twe na wieki, na wieki bez końca. Racz, Panie, w dniu dzisiejszym zachować nas od grzechu. Zmiłuj się nad nami, Panie, zmiłuj się nad nami. Niech miłosierdzie Twoje, Panie, okaże się nad nami, jako my w Tobie ufność pokładamy. W Tobie, o Panie, złożyłem nadzieję, nie będę zawstydzon na wieki. Ciebie, Boga, wysławiamy, Tobie, Panu, wieczna chwała. Ciebie, Ojca, niebios bramy, Ciebie wielbi ziemia cała. Tobie wszyscy Aniołowie, Tobie Moce i niebiosy, Cheruby, Serafinowie ślą wieczystej pieśni głosy: Święty, Święty nad Świętymi Bóg Zastępów, Król łaskawy, Pełne niebo z kręgiem ziemi majestatu Twojej sławy. Apostołów Tobie rzesza, chór Proroków pełen chwały, Tobie hołdy nieść pośpiesza Męczenników orszak biały. Ciebie poprzez okrąg ziemi z głębi serca, ile zdoła, Głosy ludów zgodzonymi wielbi święta pieśń Kościoła. Niezmierzonej Ojca chwały, Syna, Słowo wiekuiste, Z Duchem, wszechświat wielbi cały: Królem chwały Tyś, o Chryste! Tyś Rodzica Syn z wiek wieka. By świat zbawić swoim zgonem, Przyoblókłszy się w człowieka, nie wzgardziłeś Panny łonem. Tyś pokruszył śmierci wrota, starł jej oścień w męki dobie I rajskiego kraj żywota otworzyłeś wiernym sobie. Po prawicy siedzisz Boga, w chwale Ojca, Syn Jedyny, Lecz gdy zabrzmi trąba sroga, przyjdziesz sądzić ludzkie czyny. Prosim, słudzy łask niegodni, wspomóż, obmyj grzech, co plami, Gdyś odkupił nas od zbrodni drogiej swojej Krwi strugami. Ze świętymi w blaskach mocy wiecznej chwały zlej nam zdroje, Zbaw, o Panie, lud sierocy, błogosław dziedzictwo swoje! Następującą część hymnu można według uznania opuścić: Rządź je, broń po wszystkie lata, prowadź w niebios błogie bramy. My w dzień każdy, Władco świata, Imię Twoje wysławiamy. Po wiek wieków nie ustanie pieśń, co sławi Twoje czyny. O, w dniu onym racz nas, Panie, od wszelakiej ustrzec winy. Zjaw swą litość w życiu całym tym, co żebrzą Twej opieki; W Tobie, Panie, zaufałem, nie zawstydzę się na wieki. MODLITWA LG tom I: 31 XII, str. 422; LG skrócone: 31 XII, str. 174 Módlmy się. Wszechmogący, wieczny Boże, z Twojej woli wszelkie dążenie człowieka do Ciebie ma swój początek i swoje dopełnienie w tajemnicy Narodzenia Twojego Syna, † spraw, abyśmy należeli do Chrystusa, * który jest Zbawicielem wszystkich ludzi. Który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, * Bóg, przez wszystkie wieki wieków. Amen. Następnie, przynajmniej w oficjum odprawianym wspólnie, dodaje się: K. Błogosławmy Panu. W. Bogu niech będą dzięki.

Inne Godziny - Jutrznia
Modlitwa przedpołudniowa, południowa, popołudniowa
Nieszpory, Kompleta