Historia nie przekazała nam wiele informacji o Kilianie. Urodził się około roku 644 w Irlandii lub w Szkocji. Miał zostać mnichem w Irlandii. Klasztorów wówczas było w tym kraju mnóstwo. Czując jednak w sobie zapał do pracy misyjnej, pociągnął za sobą towarzyszy i udał się do Francji. Następnie ruszył do Rzymu, gdzie z rąk papieża otrzymał sakrę biskupią i wszelkie pełnomocnictwa misyjne do nawracania Franków wschodnich.
W tym samym czasie na terenie Francji działał inny święty o tym samym imieniu (Kilian). Zapewne dlatego Święty opuścił te strony i udał się do Niemiec w okolice Würzburga. Tu miał pozyskać dla wiary księcia germańskiego, Gosberta. Książę, za namową Kiliana, oddalił po chrzcie swoją nieprawą małżonkę, Gejlanę. Ta z zemsty w czasie chwilowej nieobecności Gosberta miała podstępnie pozbawić św. Kiliana i jego towarzyszy życia. Działo się to 8 lipca 689 roku. Wśród towarzyszy św. Kiliana wymienia się: św. Kolmana, kapłana, św. Totnana, diakona, św. Gallona i św. Armwala.
Do chwały ołtarzy Kiliana zaliczył św. Bonifacy, biskup, kiedy nakazał ciało Męczennika przenieść na ołtarz do czci publicznej w 752 roku. Ciało Kiliana spoczywa w Würzburgu. Jest patronem tego miasta. Od roku 1926 Würzburg urządza w każdą rocznicę śmierci św. Kiliana i jego towarzyszy widowiska religijne dotyczące życia Świętego. Trwają one przez osiem dni i odbywają się na wolnym powietrzu. W roku 1952 odbyły się tu wielkie uroczystości z okazji 1200. rocznicy podniesienia relikwii św. Kiliana przez św. Bonifacego w roku 752. Św. Kilianowi wystawiono wiele kościołów, tak w Niemczech, jak też w Ameryce Północnej.