Piotr urodził się 4 lipca 1803 r. w Gramat we Francji, w rodzinie rzemieślniczej. Chodził do szkoły w Reilhac, a następnie w Cahors, w okresie trudnym dla Kościoła, zrujnowanego przez rewolucję. Po maturze w 1824 r. postanowił wstąpić do seminarium duchownego w Cahors. 23 grudnia 1827 r. otrzymał święcenia kapłańskie.
Został skierowany do dwóch parafii w swej rodzinnej miejscowości, gdzie poświęcił się przede wszystkim pracy z dziećmi i młodzieżą. Szkolnictwo katolickie po rewolucji rozpoczynało swą działalność niemal od podstaw. W 1828 r. ks. Piotr otworzył kolegium męskie w Gramat, a rok później - w Prayssac. W parafiach organizował dla dziewcząt grupy religijne pod nazwą "Dzieci Maryi". Gdy został proboszczem, jeszcze lepiej poznał ubóstwo swoich parafian i uświadomił sobie nikłość środków, którymi Kościół mógł im służyć. Nie mogąc liczyć na wsparcie z zewnątrz, zwrócił się do swych wychowanków i za ich pośrednictwem docierał z pomocą do najuboższych. Postanowił również otworzyć przy parafii hospicjum prowadzone przez zakonnice. Nie znalazł jednak żadnego zgromadzenia zakonnego gotowego zaangażować się w to dzieło. Zwrócił się więc do wychowanek "Dzieci Maryi". Z pierwszej grupy dziewcząt, które podjęły się pracy w hospicjum, zrodziło się z czasem Zgromadzenie Sióstr Matki Bożej z Kalwarii.
Duszpasterska działalność proboszcza z Gramat bardzo szybko wyszła poza powierzoną mu wspólnotę. Jako doskonały kaznodzieja i cierpliwy spowiednik stał się znany w sąsiednich parafiach. W 1836 r. odkrył w sobie powołanie zakonne i zapragnął wstąpić do karmelitów. Nie uzyskał jednak zgody biskupa i posłuszny jego woli, poświęcił się głoszeniu rekolekcji i misji ludowych z grupą diecezjalnych misjonarzy.
W 1848 r. stracił głos i od tej pory poświęcił się duchowej opiece nad założonym przez siebie zgromadzeniem. Postępująca choroba krtani coraz bardziej izolowała go od świata, a zarazem uwrażliwiała na problemy głuchoniemych. W 1854 r. otworzył dla nich szkołę w Mayrinhac-Lentour, a dwa lata później powstał ośrodek dla głuchoniemych w Paryżu, prowadzony przez Zgromadzenie Sióstr Matki Bożej z Kalwarii.
Piotr Bonhomme zmarł w opinii świętości w wieku 58 lat w dniu 9 września 1861 r. w Gramat. Beatyfikowany został przez św. Jana Pawła II 23 marca 2003 roku.