Jutrznia uświęca poranne godziny dnia. Odprawiana o brzasku nowego dnia stanowi wspomnienie zmartwychwstania Chrystusa. Dlatego zalecane jest jej odprawianie nie tylko osobom do tego zobowiązanym, ale również świeckim.

Jutrznię rozpoczyna się Wezwaniem lub wersetem wypowiadanym przez przewodniczącego modlitwie (o ile taki jest): Boże, wejrzyj ku wspomożeniu memu, podczas którego należy się przeżegnać, oraz odpowiedzi pozostałych uczestników modlitwy: Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu. Następnie wspólnie odmawia się aklamację Chwała Ojcu i Synowi, i Duchowi Świętemu. Jak była na początku, teraz i zawsze, i na wieki wieków. Amen., dodając poza okresem Wielkiego Postu również Alleluja. Podczas tej części Jutrzni zachowuje się postawę stojącą.

Teraz następuje odpowiedni hymn, nadający modlitwie charakter wspólnotowy. Można go recytować lub śpiewać. W trakcie tych czynności zachowuje się postawę stojącą.

Po hymnie następuje psalmodia. Składa się ona z jednego psalmu odpowiadającego godzinie porannej, pieśni ze Starego Testamentu i drugiego psalmu pochwalnego. Odmawia się je wraz z odpowiednimi antyfonami. Sposoby odmawiania psalmów są bardzo różne. Zależą one np. od rodzaju literackiego psalmu, od języka, w którym się je odmawia i tego, jak wiele osób uczestniczy w ich odmawianiu. Można je śpiewać lub odmawiać w sposób ciągły lub na przemian, dzieląc wiersze między dwie strony chóru, albo na sposób responsoryjny. Zawsze jednak przed każdym psalmem i każdą pieśnią odmawia się antyfonę, która pozwala lepiej zrozumieć treść następującego po niej fragmentu. Natomiast po odmówieniu każdego psalmu i pieśni odmawia się aklamację Chwała Ojcu i Synowi... Dzięki temu starotestamentalne teksty nabierają znaczenia nowotestamentalnego.

Po psalmodii następuje czytanie krótkie, dobrane odpowiednio do danego dnia. Należy je odczytać jako Słowo Boże; uwydatnia ono pewien fragment, na który być może trudno byłoby zwrócić uwagę w czytaniu ciągłym. Według uznania przewodniczącego Jutrzni można wybrać dłuższe czytanie z Pisma świętego, wybrane z Godziny Czytań lub tekstów mszalnych. Można wówczas wygłosić krótką homilię, wyjaśniającą to czytanie.

Odpowiedzią na słowo Boże jest chwila milczenia oraz śpiewane lub recytowane responsorium krótkie, które jednak według uznania można opuścić. Po nim następuje uroczysta pieśń Zachariasza (Błogosławiony Pan) z jej antyfoną. Podczas jej odmawiania, aż do końca Jutrzni, zachowuje się postawę stojącą. Ponadto na początku tej pieśni czyni się znak krzyża świętego. Na zakończenie pieśni dodaje się werset Chwała Ojcu...

Kolejnym elementem Jutrzni są prośby, poświęcające Panu dzień i jego prace. Sposób ich odmawiania może być różny: może je recytować celebrans, mogą być również recytowane na przemian przez chór. Po nich odmawia się Modlitwę Pańską Ojcze nasz, którą można poprzedzić krótkim wprowadzeniem. Po niej następuje bezpośrednio modlitwa końcowa, nie poprzedzana wezwaniem Módlmy się. Jeśli modlitwie przewodniczy kapłan lub diakon, udziela następnie błogosławieństwa (można wybrać również jedną z innych formuł błogosławieństwa). Jeśli wierni mają się rozejść, dodaje się wezwanie Idźcie w pokoju Chrystusa, na które wierni odpowiadają Bogu niech będą dzięki.

W razie nieobecności kapłana lub diakona i w oficjum odmawianym prywatnie Jutrznię kończy się słowami: Niech nas Bóg błogosławi, broni od wszelkiego zła i doprowadzi do życia wiecznego. Amen.