Modlitwa w ciągu dnia ma za zadanie uświęcanie dnia pośród pracy. Do jej odprawiania zobowiązani są przede wszystkim ci, którzy prowadzą życie kontemplacyjne oraz uczestnicy rekolekcji, zebrań duszpasterskich itp.

Modlitwa w ciągu dnia składa się z trzech części: modlitwy przedpołudniowej, południowej i popołudniowej. Poza chórem i jeśli nie zobowiązują do tego inne przepisy, wystarczy odmówić jedną z nich.

Każdą z nich rozpoczyna werset wypowiadany przez przewodniczącego modlitwie (o ile taki jest): Boże, wejrzyj ku wspomożeniu memu, podczas którego należy się przeżegnać, oraz odpowiedź pozostałych uczestników modlitwy: Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu. Następnie wspólnie odmawia się aklamację Chwała Ojcu i Synowi, i Duchowi Świętemu. Jak była na początku, teraz i zawsze, i na wieki wieków. Amen., dodając poza okresem Wielkiego Postu również Alleluja. Podczas tej części Modlitwy w ciągu dnia zachowuje się postawę stojącą.

Teraz następuje odpowiedni hymn, nadający modlitwie charakter wspólnotowy. Można go recytować lub śpiewać. W trakcie tych czynności zachowuje się postawę stojącą.

Po hymnie następuje psalmodia. Występuje psalmodia dwojakiego rodzaju: bieżąca i dodatkowa. Tej drugiej używa się tylko wtedy, gdy odmawia się więcej niż jedną Modlitwę w ciągu dnia. W pozostałych przypadkach korzysta się wyłącznie z psalmodii bieżącej. Składa się ona z trzech psalmów lub ich części. Sposoby odmawiania psalmów są bardzo różne. Zależą one np. od rodzaju literackiego psalmu, od języka, w którym się je odmawia i tego, jak wiele osób uczestniczy w ich odmawianiu. Można je śpiewać lub odmawiać w sposób ciągły lub na przemian, dzieląc wiersze między dwie strony chóru, albo na sposób responsoryjny. Zawsze jednak przed każdym psalmem odmawia się antyfonę, która pozwala lepiej zrozumieć treść następującego po niej psalmu. Natomiast po odmówieniu każdego psalmu lub jego fragmentu, jeśli psalm jest dłuższy i przedstawiony w kilku częściach, odmawia się aklamację Chwała Ojcu i Synowi... Dzięki temu starotestamentalne psalmy nabierają znaczenia nowotestamentalnego.

Po psalmodii następuje czytanie krótkie, dobrane odpowiednio do danego dnia. Należy je odczytać jako Słowo Boże; uwydatnia ono pewien fragment, na który być może trudno byłoby zwrócić uwagę w czytaniu ciągłym. Odpowiedzią na słowo Boże jest chwila milczenia oraz werset, którego pierwszą część wypowiada przewodniczący modlitwie, zaś drugą - pozostali. Po nim następuje modlitwa końcowa, poprzedzana wezwaniem Módlmy się. Następnie, przynajmniej w oficjum odmawianym wspólnie, dodaje się werset: celebrans Błogosławmy Panu, pozostali odpowiadają: Bogu niech będą dzięki.