K. Boże, wejrzyj ku wspomożeniu memu.
W. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu.
Chwała Ojcu i Synowi, i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze,
i na wieki wieków. Amen. Alleluja.
1 W tym świętym czasie oczekiwania
Równajmy ścieżki naszego życia,
By Pan nas zastał przygotowanych
Na Jego przyjście.
2 Niech się obniżą wyniosłe szczyty,
Niech się doliny podniosą w górę,
A wszelka droga podąża prosto
Do swego celu.
3 Bo już się zbliża Zbawiciel świata
Przynosząc światło zbłąkanym w mroku,
I każdy człowiek zobaczy Słowo
Wcielone dla nas.
4 A kiedy wróci na końcu czasów,
By sądzić ludzi za ich uczynki,
Niech Jego łaska i miłosierdzie
Przeważą winę.
5 Wielbimy Ciebie, Odkupicielu,
I Twego Ojca z płomiennym Duchem:
Niech będzie chwała przez całą wieczność
Najświętszej Trójcy. Amen.
1 ant.
Prawym przystoi pieśń chwały, * śpiewajcie Panu wdzięcznie.
Psalm 33
Pochwała Opatrzności Bożej
Wszystko przez Słowo się stało (J 1, 3)
Sprawiedliwi, radośnie wołajcie na cześć Pana, *
prawym przystoi pieśń chwały.
Sławcie Pana na cytrze, *
grajcie Mu na harfie o dziesięciu strunach.
Śpiewajcie Mu pieśń nową, *
pełnym głosem śpiewajcie Mu wdzięcznie.
Bo słowo Pana jest prawe, *
a każde Jego dzieło godne zaufania.
On prawo i sprawiedliwość miłuje, *
ziemia jest pełna Jego łaski.
Przez słowo Pana powstały niebiosa, *
wszystkie gwiazdy przez tchnienie ust Jego.
On morskie wody gromadzi jak w bukłaku, *
otchłanie oceanu w zbiornikach.
Niech cała ziemia boi się Pana, *
niech się Go lękają wszyscy mieszkańcy świata.
Bo przemówił, i wszystko się stało, *
sam rozkazał, i zaczęło istnieć.
Pan udaremnia zamiary narodów, *
wniwecz obraca ludów zamysły.
Zamiary Pana trwają na wieki, *
zamysły Jego serca przez pokolenia.
Błogosławiony lud, którego Pan jest Bogiem, *
naród, który On wybrał na dziedzictwo dla siebie.
Pan spogląda z nieba, *
widzi wszystkich ludzi.
Patrzy z miejsca, gdzie przebywa, *
na wszystkich mieszkańców ziemi.
On, który serca wszystkich ukształtował, *
który zważa na wszystkie ich czyny.
Liczne wojsko nie da zwycięstwa królowi *
ani wielka siła nie ocali wojownika.
Zwodniczy ratunek w koniu, *
bo mimo swej siły nie umknie.
Oczy Pana zwrócone na bogobojnych, *
na tych, którzy oczekują Jego łaski,
Aby ocalił ich życie od śmierci *
i żywił ich w czasie głodu.
Dusza nasza oczekuje Pana, *
On jest naszą pomocą i tarczą.
Raduje się w Nim nasze serce, *
ufamy Jego świętemu imieniu.
Niech nas ogarnie Twoja łaska, Panie, *
według nadziei pokładanej w Tobie.
Chwała Ojcu i Synowi, *
i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, *
i na wieki wieków. Amen.
Ant.
Prawym przystoi pieśń chwały, / śpiewajcie Panu wdzięcznie.
2 ant.
Z ufnością oczekujemy * przyjścia naszego Zbawiciela w chwale.
Psalm 62
Pokój Boży
Bóg, dawca nadziei, niech wam udzieli pełni radości i pokoju w wierze (Rz 15, 13)
Jedynie w Bogu spokój znajduje ma dusza, *
od Niego przychodzi moje zbawienie.
Tylko On jest opoką i zbawieniem moim, *
On moją twierdzą, więc się nie zachwieję.
Jak długo będziecie napadać na człowieka,
przewracać go wszyscy jak pochyłą ścianę, *
jak mur, który się wali?
Oto usiłują go poniżyć *
i kłamstwem się rozkoszują.
Błogosławią kłamliwymi ustami, *
a przeklinają w sercu.
Jedynie w Bogu szukaj spokoju, duszo moja, *
bo od Niego pochodzi moja nadzieja.
Tylko On jest opoką i zbawieniem moim, *
On moją twierdzą, więc się nie zachwieję.
W Bogu zbawienie moje i chwała, *
Bóg opoką mocy mojej i moją ucieczką.
W każdym czasie Jemu ufaj, narodzie,
przed Nim wylejcie wasze serca. *
Bóg jest naszą ucieczką!
Synowie ludzcy są tylko tchnieniem, *
synowie mężów kłamliwi.
Unoszą się w górę na wadze, *
bo wszyscy razem są lżejsi niż oddech.
Nie pokładajcie ufności w przemocy
ani na próżno nie łudźcie się rabunkiem, *
do bogactw, choćby rosły, serc nie przywiązujcie.
Bóg raz powiedział, dwakroć to słyszałem, *
że moc należy do Boga.
I u Ciebie, Panie, jest łaska, *
bo Ty każdemu oddasz według jego czynów.
Chwała Ojcu i Synowi, *
i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, *
i na wieki wieków. Amen.
Ant.
Z ufnością oczekujemy przyjścia naszego Zbawiciela w chwale.
3 ant.
Wysławiajcie Pana, Boga naszego, * i pokłon Mu oddajcie.
Psalm 99
Chwalcie Najświętszego Boga
Zasiadasz, Panie, nad cherubinami, Ty, który stając się podobnym do nas, uzdrowiłeś ziemię (św. Atanazy)
Pan jest Królem, drżą narody, *
zasiada na tronie z cherubów, a ziemia się trzęsie.
Wielki jest Pan na Syjonie, *
wywyższony ponad wszystkie ludy.
Niech wielbią imię Twoje, wielkie i straszliwe, *
ono jest święte.
I króluje Potężny, który sprawiedliwość kocha:
Tyś ład ustanowił, *
wymierzasz sprawiedliwość i prawo w Jakubie.
Wysławiajcie Pana, waszego Boga,
padajcie przed podnóżkiem stóp Jego, *
bo On jest święty.
Wśród Jego kapłanów są Mojżesz i Aaron
i Samuel wśród tych, którzy wzywali Jego imienia, *
wzywali Pana, a On ich wysłuchał.
Przemawiał do nich w słupie obłoku, *
a oni strzegli przykazań i prawa, które im nadał.
Boże, nasz Panie, Tyś ich wysłuchał, *
łaskę im okazałeś, lecz karałeś występki.
Wysławiajcie Pana, Boga naszego,
pokłon oddajcie Jego świętej górze, *
bo Pan nasz i Bóg jest święty.
Chwała Ojcu i Synowi, *
i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, *
i na wieki wieków. Amen.
Ant.
Wysławiajcie Pana, Boga naszego, / i pokłon Mu oddajcie.
4 ant.
Przykazanie nowe daję wam, * byście się wzajemnie miłowali.
Pieśń (1 Kor 13, 1-8. 13)
Prawdziwa miłość
Gdybym mówił językami ludzi i aniołów, *
a miłości bym nie miał,
Stałbym się jak miedź brzęcząca *
albo cymbał brzmiący.
Gdybym też miał dar prorokowania *
i poznał wszystkie tajemnice,
I posiadał wszelką wiedzę,
i wszelką możliwą wiarę, tak iżbym góry przenosił, *
a miłości bym nie miał, byłbym niczym.
I gdybym całą majętność moją rozdał na jałmużnę,
a ciało wydał na spalenie, lecz nie miał miłości, *
nic bym nie zyskał.
Miłość cierpliwa jest i łaskawa,
miłość nie zazdrości i nie szuka uznania, *
nie unosi się pychą;
Nie dopuszcza się bezwstydu i swego nie szuka, *
nie unosi się gniewem, nie pamięta złego;
Nie cieszy się z niesprawiedliwości, *
lecz weseli się z prawdy.
Wszystko znosi, wszystkiemu wierzy,
we wszystkim pokłada nadzieję *
i wszystko przetrzyma.
Miłość nigdy nie ustaje *
i nie jest jak proroctwa, które się kończą,
Albo jak dar języków, który zniknie, *
lub jak wiedza, której zabraknie.
Trwają więc wiara, nadzieja i miłość, *
a miłość jest z nich największa.
Chwała Ojcu i Synowi, *
i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, *
i na wieki wieków. Amen.
Ant.
Przykazanie nowe daję wam, / byście się wzajemnie miłowali.