Glória Patri, et Fílio, et Spirítui Sancto.
et in sæcula sæculórum. Amen. Allelúia.
Quæ omnia omittuntur, quando Invitatorium immediate præcedit.
1 Magnis prophétæ vócibus
veníre Christum núntiant,
lætæ salútis prævia,
qua nos redémit, grátia.
2 Hinc mane nostrum prómicat
et corda læta exæstuant,
cum vox fidélis pérsonat
prænuntiátrix glóriæ.
3 Advéntus hic primus fuit,
puníre quo non sæculum
venit, sed ulcus térgere,
salvándo quod períerat.
4 At nos secúndus præmonet
adésse Christum iánuis,
sanctis corónas réddere
cælíque regna pándere.
5 Ætérna lux promíttitur
sidúsque salvans prómitur;
iam nos iubar præfúlgidum
ad ius vocat cæléstium.
6 Te, Christe, solum quærimus
vidére, sicut es Deus,
ut perpes hæc sit vísio
perénne laudis cánticum. Amen.
Ant. 1
Egrediétur Dóminus de loco sancto suo; véniet, ut salvet pópulum suum.
Psalmus 100
Iusti principis confessio
Si diligitis me, mandata mea servate (Io 14, 15)
Misericórdiam et iudícium cantábo; *
tibi, Dómine, psallam.
Intéllegam in via immaculáta; *
quando vénies ad me?
Perambulábam in innocéntia cordis mei, *
in médio domus meæ.
Non proponébam ante óculos meos rem iniústam,
faciéntem prævaricatiónes odívi, *
non adhæsit mihi.
Cor pravum declinábat a me, *
malígnum non cognoscébam.
Detrahéntem secréto próximo suo *
hunc cessáre faciébam;
supérbum óculo et inflátum corde *
hunc non sustinébam.
Oculi mei ad fidéles terræ, ut sédeant mecum; *
qui ámbulat in via immaculáta, hic mihi ministrábat.
Non habitábit in médio domus meæ qui facit supérbiam; *
qui lóquitur iníqua non stabit in conspéctu oculórum meórum.
In matutíno cessáre fáciam omnes peccatóres terræ, *
ut dispérdam de civitáte Dómini omnes operántes iniquitátem.
Glória Patri, et Fílio, *
et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc et semper, *
et in sæcula sæculórum. Amen.
Ant.
Egrediétur Dóminus de loco sancto suo; véniet, ut salvet pópulum suum.
Ant. 2
Urbs fortitúdinis nostræ Sion, Salvátor ponétur in ea murus et antemurále; aperíte portas, quia nobíscum Deus, allelúia.
Canticum (Dan 3, 26-27. 29. 34-41)
Oratio Azariæ in fornace
Pnitemini et convertimini, ut deleantur peccata vestra (Act 3, 19)
Benedíctus es, Dómine Deus patrum nostrórum, *
et laudábile et gloriósum nomen tuum in sæcula;
quia iustus es in ómnibus, *
quæ fecísti nobis.
Peccávimus enim et iníque égimus recedéntes a te: *
et delíquimus in ómnibus.
Ne, quæsumus, tradas nos in perpétuum propter nomen tuum *
et ne díssipes testaméntum tuum,
neque áuferas misericórdiam tuam a nobis
propter Abraham diléctum tuum *
et Isaac servum tuum et Israel sanctum tuum,
quibus locútus es póllicens quod multiplicáres semen eórum *
sicut stellas cæli et sicut arénam, quæ est in lítore maris;
quia, Dómine, imminúti sumus plus quam omnes gentes, *
sumúsque húmiles in univérsa terra hódie propter peccáta nostra,
et non est in témpore hoc princeps *
et dux et prophéta, neque holocáustum,
neque sacrifícium, neque oblátio, neque incénsum, *
neque locus primitiárum coram te,
ut possímus inveníre misericórdiam tuam; *
sed in ánimo contrito et spíritu humilitátis suscipiámur;
sicut in holocáusto aríetum et taurórum *
et sicut in mílibus agnórum pínguium,
sic fiat sacrifícium nostrum in conspéctu tuo hódie,
ut pláceat tibi, *
quóniam non est confúsio confidéntibus in te.
Et nunc séquimur te in toto corde, *
et timémus te et quærimus fáciem tuam.
Glória Patri, et Fílio, *
et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc et semper, *
et in sæcula sæculórum. Amen.
Ant.
Urbs fortitúdinis nostræ Sion, Salvátor ponétur in ea murus et antemurále; aperíte portas, quia nobíscum Deus, allelúia.
Ant. 3
Ut cognoscámus, Dómine, in terra viam tuam, in ómnibus géntibus salutáre tuum.
Psalmus 143, 1-10
Pro victoria et pace
Omnia possum in eo qui me confortat (Phil 4, 13)
Benedíctus Dóminus, præsídium meum,
qui docet manus meas ad prlium, *
et dígitos meos ad bellum.
Misericórdia mea et fortitúdo mea, *
refúgium meum et liberátor meus;
scutum meum, et in ipso sperávi, *
qui subdit pópulum meum sub me.
Dómine, quid est homo, quod agnóscis eum, *
aut fílius hóminis, quod réputas eum?
Homo vanitáti símilis factus est, *
dies eius sicut umbra prætériens.
Dómine, inclína cælos tuos, et descénde; *
tange montes, et fumigábunt.
Fúlgura coruscatiónem, et díssipa eos; *
emítte sagíttas tuas, et contúrba eos.
Emítte manum tuam de alto;
éripe me et líbera me de aquis multis, *
de manu filiórum alienigenárum,
quorum os locútum est vanitátem, *
et déxtera eórum déxtera mendácii.
Deus, cánticum novum cantábo tibi, *
in psaltério decachórdo psallam tibi,
qui das salútem régibus, *
qui rédimis David servum tuum de gládio malígno.
Glória Patri, et Fílio, *
et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc et semper, *
et in sæcula sæculórum. Amen.
Ant.
Ut cognoscámus, Dómine, in terra viam tuam, in ómnibus géntibus salutáre tuum.